De dodelijkste mens-etende roofdieren aller tijden

10. Luipaard van Gummalapur

De Luipaard van Gummalapur was een mensetende luipaard die minstens 42 mensen doodde in de dorpen Devarabetta en Gummalapur in het zuiden van Karnataka, India. De luipaard was actief over een oppervlakte van 250 vierkante mijl. De angst voor het luipaard was zo groot dat dorpelingen na zonsondergang zouden stoppen met hun huizen te verlaten. Het luipaard stopte hier niet mee en begon al snel mensen in hun huizen aan te vallen. Het zou door de rieten muren van de dorpshuizen scheuren en mensen wegslepen om ze te verslinden. Bij één gelegenheid slaagde het er zelfs in om alle vier de leden in één huis te doden. Het luipaard werd uiteindelijk neergeschoten door Kenneth Anderson. Hij merkte later op dat de luipaard een verwonding had waardoor hij niet kon jagen op zijn natuurlijke prooi.

9. Tijgers van Chowgarh

Een paar man-etende koninklijke Bengaalse tijgers, de Tijgers van Chowgarh werden verantwoordelijk gehouden voor de moord op meer dan 50 mensen in het oosten van Kumaon, India aan het begin van de 20e eeuw. Het tijgerpaar bestond uit een moeder en haar sub-volwassen jong. Ze hadden een gebied van 1500 vierkante kilometer. Aanvankelijk zou de tijger alleen jagen, maar werd later door haar welp samengevoegd. Beide tijgers werden doodgeschoten door de legendarische jager en natuurauteur Jim Corbett.

8. Beest van Gévaudan

Het Beest van Gévaudan verwijst naar een mensetende grijze wolf die de voormalige Franse provincie Gévaudan terroriseerde en een groot aantal mensen in de regio terroriseerde met de eerste aanval in 1764. De aanvallen van de wolf bedekten een gebied van 90 bij 80 km. Volgens sommige beweringen waren er meer dan één wolf bij de aanvallen betrokken. Ooggetuigen beweerden dat het dier immense afmetingen had met formidabele tanden en een lange staart. Er werd ook gezegd dat de wolf een rode vacht had met zwarte strepen op de rug. De menseter zou de keel van de menselijke slachtoffers verscheuren en ze dan verslinden. Volgens schattingen viel het Beest van Gévaudan ongeveer 210 mensen aan, wat resulteerde in 113 doden. Het nieuws over de moorden bereikte al snel de oren van de koning Lodewijk XV, die een aantal van zijn beste strijders en jagers stuurde om op de wolf te jagen. Verschillende wolven werden gedood tijdens deze tijd als gevolg van verkeerde identiteit, maar de moorden bleven plaatsvinden. Uiteindelijk was het een lokale jager genaamd Jean Chastel die erin slaagde het Beest van Gévaudan neer te schieten met behulp van een gezegende kogel die hij zelf had vervaardigd. De maag van de wolf onthulde menselijke resten.

7. Luipaard van Rudraprayag

De Luipaard van Rudraprayag is een andere man-eter uit India die bekend staat om zijn associatie met de beroemde jager en auteur Jim Corbett. De eerste menselijke moord op de luipaard vond plaats in 1918 in het dorp Benji. Hierna kreeg de luipaard een voorkeur voor menselijk bloed en ging de daaropvolgende 8 jaar door met het verspreiden van angst in de levens van mensen die in zijn bereik woonden. De angst voor de Luipaard van Rudraprayag was zo groot dat zelfs toegewijde Hindoe-pelgrims het niet durfden om de Hindoese heiligdommen van Kedarnath en Badrinath te bezoeken sinds de weg naar deze heiligdommen het grondgebied van het luipaard passeerde. Niets kon de Luipaard van Rudraprayag tegenhouden. Het zou door deuren breken, door ramen klimmen en door de rieten en moddermuren van de dorpswoningen klauwen om zijn menselijke slachtoffer bij de nek te krijgen. Officiële gegevens vermelden dat het luipaard meer dan 125 mensen heeft gedood, maar Corbett meldt een hoger aantal doden. Soldaten werden ingezet om het luipaard te volgen en te doden, maar het lukte allemaal niet. Uiteindelijk, op 2 mei 1926, doodde Jim Corbett, na een jacht van 10 weken, de menseter. Volgens Corbett werd het luipaard gedood omdat het een smaak voor menselijk vlees had ontwikkeld.

6. Tsavo-menseneters

Een paar manetende leeuwen, de Tsavo-leeuwen, verspreidden terreur in 1898 toen ze een groot aantal bouwvakkers vermoordden en verbruikten die werden aangesteld om de spoorweg Kenya-Uganda te bouwen. In maart 1898 begonnen de Britten met het bouwen van een spoorbrug over de Tsavo-rivier in Kenia. Een groot aantal Indiase en lokale arbeiders werd ingezet om het project te voltooien en zij vestigden zich op een camping in de buurt van de projectlocatie. Tijdens de volgende negen maanden sprongen twee manloze mannelijke leeuwen op de camping waar ze 's nachts arbeiders uit hun tenten zouden sleuren en verslinden. Er werden verschillende maatregelen genomen om de leeuwen op afstand te houden, maar het mocht niet baten. Veel arbeiders zijn de camping uitgevlucht om zichzelf te beschermen tegen het worden van leeuwenprooi. John Henry Patterson, de Britse officier die het project leidde, probeerde verschillende keren om de leeuwen te doden. Na vele mislukte pogingen, was hij in staat om de eerste leeuw te schieten op 9 december 1898. De tweede leeuw werd 20 dagen later gedood. Tijdens hun terreurbeweging beweerde Patterson dat het leeuwenpaar ongeveer 135 mensen doodde.

5. Luipaard van de centrale provincies van India

De luipaard van de centrale provincies, bijgenaamd de "duivelse sluwe panter", is een beruchte leopard die in de loop van slechts een paar jaar aan het begin van de 20e eeuw meer dan 150 mensen heeft gedood. Wat nog schokkender was, was dat alle slachtoffers van het luipaard vrouwen of kinderen waren. Het luipaard had zijn territorium in de centrale provincies van Brits India. Tijdens zijn drukke piektijd heeft hij om de 2 à 3 dagen het leven van één menselijk slachtoffer opgeëist. Elke keer dat het doden plaatsvond in een nieuw gebied. De luipaard verspreidde zoveel paniek in zijn bereik dat mensen stopten met hun huizen alleen of zonder armen te verlaten. Het luipaard werd uiteindelijk gedood door een projectiel aangedreven door een gasleiding. De evaluatie van de maaginhoud van de luipaard onthulde een bal van mensenhaar, die het bevestigde als een menseneter. Omdat het luipaard voor de dood in goede gezondheid leek te zijn en bovendien vrij jong was, werd geschat dat het een man-eter was uit vrije keuze in plaats van uit noodzaak. Er werd waarschijnlijk geleerd om mensen te jagen op een welpje bij de moeder, waarschijnlijk zelfmoordterrorist.

4. Gustave de krokodil

Een grote mannelijke Nijlkrokodil uit Burundi, Gustave is een beruchte mens-eter. De enkele krokodil wordt beschuldigd van de dood van minstens 300 mensen. De meeste van zijn menselijke moorden vonden plaats aan de oevers van de rivier de Ruzizi en aan de noordelijke oever van het Tanganyikameer. De mensen in de regio zijn doodsbang voor hem en hij heeft daar een bijna mythische status verkregen. De krokodil was het centrale personage van de documentaire Capturing the Killer Croc die in 2004 op PBS werd uitgezonden. De documentaire draaide rond de studie van Gustave en probeert hem te vangen. Hoewel hij nooit werd gepakt, is zijn lengte volgens rapporten van getuigen ongeveer 18 tot 25 voet. Er zijn verschillende pogingen ondernomen om deze killer croc te vangen, maar geen enkele slaagde. De laatste mogelijke waarneming van Gustave werd gemeld in juni 2015.

3. Luipaard van Panar

Een mannelijk luipaard met het label Leopard of Panar werd verantwoordelijk gehouden voor minstens 400 dodelijke aanslagen op mensen in India aan het begin van de 20e eeuw. Het merendeel van de moorden door dit mensetende luipaard vond plaats in de regio Panar in het district Almora in Noord-India. In 1907, toen Jim Corbett bezig was met het jagen op de woeste Champawat-tijger, leerde hij de Luipaard van Panar kennen. In 1910 vertrok Corbett om het luipaard te doden. Hoewel de Luipaard van Panar meer mensenlevens eiste dan de Rudraprayag-menseter, een andere mensetende luipaard die in Noord-India actief was in die tijd, besteedde de Brits-Indische pers minder aandacht aan de eerste, mogelijk toegeschreven aan de afgelegen ligging van Almora waar de luipaard was actief.

2. Champawat-tijger

Een vrouwelijke Bengaalse tijger ging de geschiedenis in als de mensetende Champawat-tijger met 436 menselijke sterfgevallen die met haar verband hielden. De exploits van de tijgerin zijn opgenomen in het Guinness Book of World Records als de tijger die verantwoordelijk is voor het grootste aantal menselijke dodelijke slachtoffers. Haar aanvallen begonnen voor het laatst aan het einde van de 19e eeuw in een regio in Nepal. Ze begon de tientallen te achtervolgen. Toen jagers en strijdkrachten haar niet doodden, gaven mensen de hoop bijna op. Eindelijk wist het Nepalese leger haar over de grens naar India te rijden. De tijgerin moest niet onderworpen worden aan haar nieuwe leefgebied en bleef mensen aanvallen in het Kumaon-district van India. Ze werd nu brutaler en begon mensen op klaarlichte dag te jagen en werd vaak gezien rondsnuffelend door dorpen in de omgeving. Het leven stopte bijna in deze dorpen omdat niemand durfde te wagen aan de veiligheid van hun huizen voor werk. Uiteindelijk slaagde de beroemde jager, Jim Corbett, erin de Champawat-tijger in 1907 neer te schieten nadat ze bijna 436 mensenlevens had geëist.

1. Birmaanse zoutwaterkrokodillen

De Battle of Ramree Island wordt door het Guinness Book of World Records beschreven als de "ergste krokodilramp ter wereld" en wordt geassocieerd met de dood van honderden Japanse soldaten in de kaken met krokodillen in zout water. Tweede Wereldoorlog in januari en februari 1945. Het eiland dat betrokken is bij de strijd ligt voor de kust van Birma.In 1942 werd het eiland veroverd en bezet door het Japanse Keizerlijke leger.In januari 1945 probeerden de geallieerden om Ramree Island te heroveren om luchtbases te vestigen. Volgens sommige verhalen van de soldaten die geassocieerd zijn met de Battle of Ramree Island, inclusief de naturalist Bruce Stanley Wright, aten krokodillen in de mangrovemoerassen van het eiland veel Japanse soldaten in de nacht, waardoor ze zich een voorstelling van horror konden vormen. echter, beweert van andere wetenschappers en historici dat het rapport slechts een mythe is.

De dodelijkste mensetende roofdieren aller tijden

Rang	Naam van de menseter / s	Aantal menselijke sterfgevallen toegewezen aan de mens-eter	Locatie waar de menseter actief was
1	Birmese zoutwaterkrokodillen	400-980	Ramree, Birma
2	Champawat-tijger	436	Nepal / Noord-India
3	Luipaard van Panar	400	Noord-India
4	Gustave (krokodil)	300+ (gerucht)	Boeroendi
5	Luipaard van de centrale provincies van India	150	Centrale provincies van Brits India
6	Tsavo man-eters (leeuwen)	135	Kenia
7	Luipaard van Rudraprayag	125+	Noord-India
8	Beest van Gévaudan	113	Frankrijk
9	Tijgers van Chowgarh	50+	Indië
10	Luipaard van Gummalapur	42	Indië
11	Wolven van Parijs	40	Frankrijk
12	Kirov-wolf valt aan	22	Rusland
13	Wolven van Turku	22	Finland
14	Wolven van de Périgord	18	Frankrijk
15	Wolven van Ashta	17	Indië
16	Tijgerin van Jowlagiri	15	Indië
17	13 - Wolven van Hazaribagh	13	Indië
18	Wolf van Gysinge	12	Zweden
19	Luiaard Beer van Mysore	12	Indië
20	Tijger van Mundachipallam	7	Zuid-India
21	Sankebetsu brown bear incident	7	Japan
22	Wolf van Soissons	4	Parijs, Frankrijk
23	Jersey Shore-haaienaanvallen van 1916	4	New Jersey, VS.
24	Luipaard van de Yellagiri-heuvels	3	Indië