Grootste etnische minderheden in Polen

Terwijl bijna 98% van de Poolse bevolking zichzelf als etnische Polen identificeert, noemen duizenden anderen het land ook thuis. De Poolse volkstelling van 2011 wees uit dat 1, 44% van de 39 miljoen Poolse mensen afstammelingen van verschillende afkomst zijn. De belangrijkste etnische minderheidsgroepen die door de Poolse regering worden erkend, zijn de Duitsers, Wit-Russische, Oekraïense, Lemko, Roma en de etnische Joden. 39, 5% van de meerderheid van de etnische minderheden woont in Salesian, 28, 3% in Opolskie Voivodship en 11, 7% in Podlaskie Voivodship. Erkende minderheden in Polen nemen 0, 3% van de totale bevolking in en hebben één etniciteit.

Duitsers

De Duitsers zijn de grootste etnische minderheden in Polen met een bevolking van ongeveer 49.000. Het aantal wordt echter hoger ingeschat, maar de kleine opkomst is te wijten aan de complicatie van multi-etniciteitsidentiteit en -verberging tijdens het communistische regime. Het grootste deel van de Duitse minderheid, 92, 9%, woont in Opole Voivodeship, waar een spoor van de Duitse taal bestaat. De zaak is vergelijkbaar op scholen waar geen enkele school in Polen volledig Duits is, hoewel er enkele Duits-Poolse scholen bestaan. De meeste Duitse minderheden praktiseren het rooms-katholicisme en het lutherse protestantisme. De Duitsers begonnen te migreren naar Polen tijdens de middeleeuwse periode. In de Middeleeuwen was hun aantal aanzienlijk in de regio's Opper-Silezië, Posen en Pomerelia. Na de Eerste Wereldoorlog bleven de meeste Lutheraanse Duitsers ten oosten van de Curzon-linie. Het aantal daalde tijdens de tweede Poolse Republiek. De etnische Duitsers kozen de zijde van Duitsland in de vooroorlogse periode en waren betrokken bij het massale bloedbad van de 450000 Polen en Joden tijdens de regeerperiode van Adolf Hitler.

Wit-Russisch

De Wit-Russen zijn de op een na grootste etnische minderheidsgroep in Polen met een bevolking van ongeveer 37.000, ondanks claims dat het aantal misschien 3 of 4 keer hoger is. De meesten wonen in het woiwodschap Podlaskie en het actieve assimilatieproces van de Poolse cultuur heeft de afgelopen decennia de achteruitgang vergemakkelijkt. Aan het einde van de 18e eeuw nam Polen de macht over enkele oosterse territoria van Roethenen, de voorouders van Wit-Russen. Gedurende deze periode waren veel van de mensen gepoloniseerd en verloren de Wit-Russische identiteit. Tegen 1921 was hun aantal onder de Tweede Poolse Republiek meer dan 1 miljoen. Ze hadden politieke invloed grotendeels in de lagere kamer van de Poolse Raad. Scholen die volledig in de Wit-Russische taal opereerden, openden zich, maar sinds de regering hen niet steunde, sloten ze uiteindelijk hun deuren. Het gebrek aan steun van de centrale overheid leidde tot jarenlange onderdrukking door de Poolse regering zonder beleid om de minderheden te beschermen. De Polen in lijn met de nazi-heerschappij in Wit-Rusland, terwijl de Sovjet-Unie de oorlogsvluchtelingen executeerde.

Oekraïens

De aanwezigheid van Oekraïners dateert uit de late middeleeuwen. Op dit moment Polen regeerde de Galicië en West-Volhynië, die de Oekraïense bezet. De Poolse dynastie introduceerde de Roetheense cultuur en onderdrukte het orthodoxe geloof. Jarenlang werden de Oekraïners onderdrukt en gedwongen om de Poolse manier van leven te assimileren. Deze annexatie van Oekraïense regio's vergemakkelijkte de polarisatie en de mensen verloren hun identiteit. Tegenwoordig is de relatie tussen de Oekraïners en de Polen veel rustiger, en ze kunnen vreedzaam naast elkaar bestaan. De Poolse regering heeft echter de migratie van de minderhedengroep in de regio beperkt. Toch hebben de Oekraïners gemakkelijk toegang tot immigratievergunningen, hoewel hun aantal ongeveer 36.000 is.

De Lemko van Polen

Deze etnische minderheidsgroep heeft het moeilijk gehad in Polen. Vóór de 20e eeuw leefde de Lemko in de Lemkovyna, ten zuidoosten van het land. Toen het interbellum uitbrak, werden de Lemko gedwongen zich te identificeren als Oekraïens of Pools. Tegen het einde van de oorlog ontstond er een misverstand en de Lemko geïdentificeerd als Oekraïense coöperaties die leidden tot massale ontvolking van dorpen, vandaar de Lemko. Het effect duurde tot vandaag. De verstrooiing van de Lemko leidde tot cultuurverlies. Angst voor spot van identificatie als een Lemko vergemakkelijkte het verlies van cultuur. Het feit dat de gemeenschap ooit verscheurd werd tussen twee nationaliteiten leidde tot een gebrek aan een nationale zelfidentiteit; de Polen hebben ze snel geassimileerd. Momenteel beschermt het Gemenebest Polen de rechten van zijn burgers. De verschillende etnische groepen kunnen vreedzaam naast elkaar bestaan.