Hoeveel soorten amfibieën zijn er?

Amfibieën zijn ectotherm en tetrapod vertabelt soorten die afhankelijk zijn van water of een vochtige omgeving om te overleven. Het totale aantal amfibieën dat over de hele wereld wordt geïdentificeerd, wordt geschat op ongeveer 7.000, en ongeveer 90% van dit totaal zijn kikkers. Het aantal soorten in elke groep amfibieën varieert afhankelijk van de bron. Ondanks het enorme aantal soorten amfibieën vertonen deze gewervelde dieren vergelijkbare kenmerken, zoals hieronder wordt besproken.

Classificatie van amfibieën

Amfibieën worden ingedeeld in drie hoofdgroepen: Anura, dat is samengesteld uit kikkers en padden; Caudata, dat is samengesteld uit salamanders en salamanders, en Gymnophiona, dat is samengesteld uit soorten caecilia. De kleinste levende amfibie is een kikker uit Nieuw-Guinea, bekend als Paedophryne amanuensis, die ook wordt beschouwd als de kleinste gewervelde ter wereld. De Chinese salamander is momenteel de grootste amfibie ter wereld, met een lengte van ongeveer 1, 8 meter. Deze soort leeft alleen op de rotsachtige bergstromen en meren van China.

Amfibieën Habitats

Van de meerderheid van de soorten amfibieën is bekend dat ze metamorfose ondergaan, wat betekent dat ze in het water gaan leven, maar op het land volledig kunnen overleven als ze volwassen worden. De term amfibie is aangepast van een Oudgrieks woord dat 'beide soorten leven' betekent, wat verwijst naar het feit dat de dieren zowel op het land als in het water konden overleven.

Kenmerken van amfibieën

Alle amfibieën zijn geclassificeerd als koudbloedige dieren, genaamd ectotherms, wat betekent dat ze hun interne lichaamstemperatuur niet kunnen regelen vanwege hun kleine interne fysiologische warmtebronnen.

Sommige soorten amfibieën, zoals kleine kikkers en terrestrische salamanders, hebben geen longen en zijn dus voor hun ademhaling volledig afhankelijk van hun huid. Behalve voor de ademhaling, bevat de huid van een amfibie ook speciale klieren die worden gebruikt voor de productie van eiwitten. Sommige amfibieën hebben ook huiden die zowel bacteriële als schimmelinfecties kunnen bestrijden. Alle amfibieën hebben een vochtige en schilferige huid die wordt gebruikt voor de opname van water en zuurstof. Dit type huid kan nadelig zijn omdat het amfibieën kwetsbaar maakt voor uitdroging. Te veel zon of extreme windomstandigheden kunnen bijvoorbeeld de huid drogen en uitdroging veroorzaken.

Bovendien zijn amfibieën kwetsbaar wanneer hun leefgebieden worden verstoord of verontreinigd door chemicaliën. Amfibieën, met name kikkers, lopen een hoog risico van uitsterven vanwege de vernietiging van hun natuurlijke habitat.