Kings Of Norways Sinds 1814

Geschiedenis van de koningen van Noorwegen

De monarchie van Noorwegen bestaat al sinds 872 na Christus. Door de eeuwen heen is de monarchie van oudsher erfelijk, hoewel sommige koningen door verkiezingen zijn opgestaan. Gedurende zijn geschiedenis is Noorwegen verdeeld in verschillende koninkrijken, die later verenigd waren, en onder de heerschappij van zowel Germaanse als Deense monarchen. Na de nederlaag van Napoleon tijdens de Napoleontische oorlogen, moest Noorwegen worden afgestaan ​​aan Zweden. Een onafhankelijkheidsbeweging begon echter, en in 1814 werd Noorwegen een onafhankelijk land. Sinds zijn onafhankelijkheid heeft dit land 8 koningen gehad. Dit artikel neemt een kijkje bij enkele Noorse koningen sinds 1814.

Koningen van Noorwegen sinds 1814

Charles II

De eerste koning van onafhankelijk Noorwegen was Charles II (ook bekend als Charles XIII van Zweden) onder het huis van Holstein-Gottorp. Hij werd gekozen door het parlement van Noorwegen na de Zweeds-Noorse oorlog als middel om de relatie tussen de twee landen te versterken. Voordat hij echter koning van Noorwegen werd, verslechterde zijn gezondheid. Omdat hij geen natuurlijke erfgenaam had, keurde koning Karel II Jean-Baptiste Bernadotte goed, die kroonprins werd en optrad namens de koning. Koning Charles II werd alleen door de titel erkend en stierf in 1818.

Charles III John

Jean-Baptiste Bernadotte volgde de King Charles II op als koning Charles III John van Noorwegen. Dit begon de regering van het huis van Bernadotte. Koning Charles III John regeerde over Noorwegen en Zweden van 1818 tot zijn dood in 1844. Zijn zoon, koning Oscar I, nam de kroon aan van 1844 tot 1859. Dit werd gevolgd door de kleinzoon en achterkleinzoon van Charles III: koning Charles IV (1859) tot 1872) en koning Oscar II (1872 tot 1905). Elk van de koningen van het Huis van Bernadotte werkte aan het onderhouden van goede relaties tussen Noorwegen en Zweden. Deze koningen waren echter krachtiger in Zweden dan in Noorwegen, vanwege de aanzienlijke overheidsbevoegdheden die aan het parlement van Noorwegen werden verleend.

Koning Oscar II

In 1905 kwam Noorwegen een stap dichter bij volledige onafhankelijkheid. Het Noorse parlement heeft gestemd om een ​​apart Noors consulaatorgaan op te richten om kwesties van scheepvaart en handel te overzien. Koning Oscar II weigerde de wetgeving in de wet te ondertekenen en het Noorse parlement trad af. Omdat hij geen nieuwe regering kon stichten, werd koning Oscar II als mislukt beschouwd. De algemene bevolking van Noorwegen stemde volledig af van Zweden en het nieuwe parlement benaderde Prins Carl van Denemarken als de nieuwe koning van Noorwegen.

Haakon VII

Prins Carl van Denemarken aanvaardde de Noorse troon in november 1905 en werd bekend als Koning Haakon VII (een traditionele naam van de Noorse koningen). De verhuizing begon de regering van het huis van Sleeswijk-Holstein-Sonderburg-Glücksburg, het huidige heersende huis. Koning Haakon VII respecteerde de macht van het Parlement en de regering. Hij werd een symbool van eenheid voor het land. Hij wordt herinnerd voor het weerstaan ​​van de Duitse invasie tijdens de Tweede Wereldoorlog, hoewel het handhaven van respect voor de beslissing van de regering. Zijn overtuiging beïnvloedde de regering om de eisen van Duitsland af te wijzen. Dit leidde tot hun ballingschap tot het einde van de oorlog. Bij zijn dood in 1957 nam prins Olav de troon als koning Olav V. Hij regeerde van 1957 tot 1991, toen zijn zoon Harald tot koning werd gekroond.

Harald V

De huidige koning van Noorwegen is Harald V, de eerste monarch die in ongeveer 650 jaar in Noorwegen werd geboren. Hij voert wekelijkse vergaderingen met de minister van Buitenlandse Zaken en de premier en maakt officiële bezoeken aan andere landen over de hele wereld. Hij was ooit het hoofd van de kerk van Noorwegen, hoewel nieuwe wetgeving in 2012 deze verantwoordelijkheid elimineerde.

Verantwoordelijkheden van de koning van Noorwegen

De koning benoemt formeel de Raad van State, die bestaat uit ministers en de premier. De leden worden echter gekozen door de leider van de politieke partij met een meerderheid in het Parlement. Bovendien tekent de koning alle wetgeving in wetgeving en heeft hij de bevoegdheid om deze wetten te veto. Dit veto kan door het Parlement worden opgeheven. De koning van Noorwegen is ook de opperbevelhebber van de strijdkrachten en heeft de macht om het land tot oorlog te roepen.

Koningen van Noorwegen sinds 1814	Regeren
Charles II	1814-1818
Charles III John	1818-1844
Oscar I	1844-1859
Charles IV	1859-1872
Oscar II	1872-1905
Haakon VII	1905-1957
Olav V	1957-1991
Harald V ( zittend )	1991-heden