Kunstbewegingen doorheen de geschiedenis: het fauvisme

Fauvisme is de naam die werd gegeven aan het werk dat werd geproduceerd door een groep kunstenaars waaronder Henri Matisse en André Derain van ongeveer 1905 tot 1910, gekenmerkt door sterke kleuren en felle penseelvoering. De felle uitdrukking van kleur was om een ​​gevoel van explosie op canvas te creëren. De Fauvistische schilderijen werden formeel tentoongesteld in 1905 op het jaarlijkse Salon d'Automne, waar bezoekers geschokt waren vanwege de durf van het werk. Om deze reden noemde criticus Louis Vauxcelles de schilderijen als het werk van Fauves ("wilde beesten"). De naam blijft hangen en wordt gebruikt om het werk van Henri Matisse en andere Fauve-kunstenaars te beschrijven.

Welk geïnspireerd fauvisme?

Het fauvisme was de eerste kunstbeweging in de twintigste eeuw en werd sterk beïnvloed door de werken van postimpressionistische kunstenaars zoals Van Gogh in combinatie met het neo-impressionisme van Seurat. De Fauves waren een groep geallieerde Franse schilders die dezelfde interesses hadden. Verscheidene van hen waren leerlingen van de symbolistische kunstenaar Gustave Moreau, wiens werk de nadruk legde op persoonlijke expressie. Henri Matisse werd de erkende leider van de fauvismbeweging wier kunstenaars intense kleuren gebruikten om licht en ruimte te beschrijven. Het fauvisme werd een belangrijke voorloper van het kubisme en het expressionisme en herdefinieerde pure kleur en vorm als middel om de emotionele toestand van de kunstenaar over te brengen.

De belangrijkste ideeën van het fauvisme

Fauvisme was een radicale methode om kleur en verf op het doek uit te drukken. Kleur werd gebruikt als een afzonderlijk element van het gebruikelijke beschrijvende en representatieve doel. Kleur kan ook worden gebruikt om een ​​emotionele toestand en structuur in een kunstwerk te projecteren door onnatuurlijke weergave te gebruiken. Dit hielp abstracte vormen te creëren.

Het gebruik van vereenvoudigde vormen en verzadigde kleuren was een van de centrale artistieke thema's waarbij de aandacht werd gevestigd op de inherente vlakheid van canvas of papier. In dit geval had elk element een specifieke rol bij het maken van visuele vertoningen. Het visuele uiterlijk van het werk is om sterk en verenigd te zijn.

Nog belangrijker was dat het fauvisme ging over individuele expressie. De emotionele band van de kunstenaar met de natuur, zijn ervaring met zijn onderwerpen en zijn innerlijke expressie werden meer gewaardeerd dan de academische theorie of het verheven onderwerp. Alle elementen in hun werk waren gericht op het realiseren van deze individuele expressie.

Beroemde werken

Luxe, Calme et Volupte (1904)

Kunstenaar: Henri Matisse

De schilderijen Luxe, Calme et Volupte werden gedaan door Henri Matisse en zijn het meest opvallend voor het gebruik van minuscule klodders om een ​​visuele frisson te creëren. Matisse gebruikt concentraties van pure kleuren, zoals oranje, groen en geel, terwijl ze hun plaats op het beeldvlak behouden. Dit vroege werk toont de stilistische invloeden van Georges Seurat's pointillisme en Paul Signac's divisionisme op Henri Matisse, vooral in de tonaliteit en harmonieuze samenvoeging van de kleuren. De titel van het werk vertaalt zich als "luxe, vrede en plezier" en is ontleend aan het gedicht L'Invitation au Voyage van Charles Baudelaire (Invitation to a Voyage).

De rivier de Seine in Chatou (1906)

Kunstenaar: Maurice de Vlaminck

Het schilderij toont een scène in Chatou, een voorstad van Parijs waar een deel van de rivier de Seine loopt. Het is ook waar de Vlaminck en Derain in het begin van 1901 een studio deelden. Maurice de Vlaminck gebruikte een techniek genaamd Impasto, waarbij dikke klodders verf rechtstreeks uit de buis worden aangebracht en in slagen worden geborsteld om de indruk van beweging te creëren. Een reeks blauwtinten en groenen werd gebruikt voor water en de lucht, terwijl verblindende witte hooglichten werden toegepast. Rode en oranje bomen werden geïntroduceerd om contrast te creëren. Het voltooide effect was er één van helderheid en levendig effect van beweging.