Landen met de slechtste productiviteit van watergebruik

Wat is watergebruik Productiviteit?

De huidige productiviteit van watergebruik gaat over het verbeteren van de voedselproductie in de landbouw door de productiviteit van het water te verhogen. De voedselzekerheid in de wereld wordt vooral bedreigd in ontwikkelingslanden, waar de meeste armen van de wereld wonen. Het gebruik van water voor de irrigatie van bouwland is belangrijk voor de verbetering van oogsten. Waterirrigatie vormt 90% van het waterverbruik in ontwikkelingslanden en 72% wereldwijd.

Volgens gegevens van de FAO over het gebruik van waterproductiviteit verbruikt geïrrigeerde landbouw het grootste volume water in elke sector. AQUASTAT-gegevens laten zien dat het gebruik van irrigatiewater te wijten is aan distributielekken en verspilling van toepassingen. Variabelen omvatten een effectieve atmosferische toestand, bodemvocht en fysiologische processen van planten. Andere factoren zijn bijsnijdpatronen, bijsnijdintensiteit, omgezet in geïrrigeerde gewaskalenders en gebieden met geoogste geïrrigeerde gewassen.

Gegevens van AQUASTAT, de Wereldbank, de Voedsel- en Landbouworganisatie en het BBP van de OESO schatten dat een aantal ontwikkelingslanden aantoont dat hun economische productie ernstig laag is in verhouding tot hun watergebruik. Sommige landen behalen slechts ongeveer $ 1 USD aan GDP voor elke kubieke meter water die ze gebruiken. Waterproductiviteit wordt gemeten als bruto binnenlands product in constante prijzen gedeeld door het jaarlijkse bruto waterverbruik.

Madagascar

Madagaskar is een eilandstaat bovenaan de lijst van landen die slechts $ 1USD in GDP heeft voor elke kubieke meter water die ze gebruiken. Waterafval in het land is te wijten aan slechte waterbeheersing en watervervuiling. Madagaskar heeft een nieuwe strategie aangenomen om het schaarse water op te lossen door meer rijst te produceren. Het is het systeem van rijstintensificatie (SRI), een waterbesparingssysteem dat meer rijstkorrels oplevert.

Tadzjikistan

Tadzjikistan heeft ook slechts $ 1USD in GDP voor elke kubieke meter water die ze gebruiken. Dit land in Centraal-Azië heeft een probleem met de waterproductiviteit, veroorzaakt door tarieven op basis van watervolumes, waterbeheer en slechte kwaliteit van de waterinfrastructuur. De regering heeft plannen gemaakt voor de renovatie van de irrigatie- en rioleringsinfrastructuur en de introductie van een waterbassinsysteem in het land.

Kirgizië

Kirgizië is een ander ontwikkelingsland in Centraal-Azië met een BBP van slechts $ 1 USD in elke kubieke meter water die ze gebruiken. Het probleem van de waterproductiviteit is te wijten aan waterverontreiniging, overmatige irrigatie, waterpijplekken en afwezigheid van waterbesparende technieken die het probleem samenstellen. Het totale landbouwgebruik vertegenwoordigt 88% van het waterverbruik in het land.

Oezbekistan

Oezbekistan bevindt zich ook in Centraal-Azië. Een ontwikkelingsland dat ook slechts $ 1USD in GDP spaart voor elke kubieke meter water die ze gebruiken. Hoewel de landbouw zijn economische ruggengraat is, is waterverspilling maximaal met 92% van zijn waterverbruik ten dienste van de landbouwsector. Erger is dat 80% van de watervoorziening afkomstig is uit de buurlanden. Gewaswatervereisten lopen sterk uiteen wat het gebruik van water dicteert.

Afghanistan

Afghanistan is al meer dan een halve eeuw een door oorlog verscheurd land in Centraal-Azië dat slechts een $ 1USD in GDP scoort voor elke kubieke meter water die ze gebruiken. De landbouwsector is goed voor 58% van het bbp. Irrigatie-infrastructuur moet worden opgewaardeerd, wat een oorzaak is van verspilling van water. Mismanagement is een ander probleem dat de verspilling van water beïnvloedt. Irrigatieorganisaties en waterbesparende methoden ontbreken in het land.

Andere landen

Oost-Timor, Pakistan, Turkmenistan, Vietnam en Guyana ondervinden ook veel moeilijkheden om meer te verdienen met hun landbouwsector dan hun BBP, met hun huidige net van slechts $ 1 USD voor elke kubieke meter water die ze gebruiken. Het zijn allemaal ontwikkelingslanden die hun irrigatie-infrastructuur en waterbeheerbeleid moeten verbeteren. Een meerderheid is land-locked die afhankelijk is van hun buurlanden voor water. Sommige zijn afhankelijk van regenval en smeltende sneeuw voor hun behoeften aan landbouwwater. Een paar zijn woestijnlanden die internationale interventie nodig hebben voor alternatieve waterbronnen.