Lodewijk XIV van Frankrijk: wereldleiders in de geschiedenis

Vroege leven

Lodewijk XIV werd geboren op 5 september 1638 in het kasteel van Saint-Germain-en-Laye, de zoon van koning Lodewijk XIII van Frankrijk en koningin Anne van Oostenrijk. Later zou hij bekend worden als de "Zonnekoning". De jonge Louis was heel dicht bij zijn moeder, koningin Anne. Vanwege de ouderdom van zijn vader was hij in de loop van zijn jeugd klaar als leider om de troon van zijn vader over te nemen. Als gevolg daarvan ontving hij een praktische, in plaats van een wetenschappelijke opleiding. Zijn peetoom, hoofdminister Kardinaal Jules Mazarin, gaf hem les in geschiedenis, politiek en kunst, terwijl zijn gouverneur, Nicholas de Neufville, werd aangesteld om waakzaam te blijven.

Aan de macht komen

Op 14 mei 1643, toen Lodewijk XIV nog maar vier jaar oud was, stierf zijn vader. Lodewijk XIV volgde zijn vader op als troon en werd de derde vorst van het huis van Bourbon, terwijl zijn moeder, koningin Anne, de regent van Frankrijk werd. Ze koos Mazarin als haar eerste minister, die leidde tot een opstand en later tot een totale burgeroorlog in 1648. De burgeroorlog, die bekend zou worden als de Fronde, moest pas in 1653 worden uitgeblust. Lodewijk XIV werd in 1654 meerderjarig verklaard, maar moest nog steeds luisteren naar Mazarin en zijn advies. Uiteindelijk, toen Mazarin stierf in maart 1661, kon Louis de regering zelf in handen nemen en verklaarde hij dat hij vanaf dan zou regeren zonder een eerste minister.

bijdragen

Tijdens zijn regeerperiode heeft Lodewijk XIV systematische hervormingen doorgevoerd die het tekort van Frankrijk effectief hebben beheerd en de industriële ontwikkeling hebben bevorderd. Hij slaagde erin het chaotische belastingstelsel te verbeteren en beval ook dat meer van de Franse adel verplicht zou zijn om ook belasting te betalen, in de hoop dat zowel de binnenlandse inkomsten zouden toenemen als de edelen meer fiscaal afhankelijk van hem en de kroon zouden maken. Afgezien van zijn hervormingen van de binnenlandse regering, heeft Lodewijk XIV ook een aantal programma's en instituten geïnitieerd om de Franse cultuur te ontwikkelen en te verspreiden. De meest opvallende hiervan was de Academy of Inscriptions en Belle-Lettres werd gesticht in 1663, gevolgd door de Royal Academy of Music in 1666.

Uitdagingen

Tijdens de eerste jaren van zijn regering vormden het buitenlandse beleid van Spanje en zijn groeiende hegemonische macht een grote bedreiging voor Frankrijk. Ambitieus en vastbesloten lanceerde Lodewijk XIV de Oorlog van Devolutie in 1667 tegen de Spaanse Nederlanden. Deze oorlog duurde slechts een jaar en eindigde toen de Fransen zich overgaven en de landen teruggaven aan Spanje. Vervolgens voerde hij de strijd tussen de Frans-Nederlandse oorlog van 1672 tot 1678 en verwierf hij een groot deel van het land in de regio Vlaanderen. Deze agressieve buitenlandse maatregelen leidden Spanje, Engeland en het Heilige Roomse Rijk ertoe een Grote Alliantie tegen Frankrijk te vormen. Het vechten tegen deze Grote Alliantie in de Nine Years 'War (ook bekend als de Oorlog van de Liga van Augsburg) zorgde voor een grote uitputting van de financiën en mankracht van Frankrijk en zag zijn territoriale grenzen veranderen naarmate het land zowel won als verloor.

Dood en erfenis

Vier dagen voor zijn 77e verjaardag stierf Louis aan gangreen in Versailles, op de eerste dag van september in 1715. Zijn lichaam werd gelegd in de basiliek van Saint-Denis buiten Parijs. In de loop van zijn 72-jarige regeringsperiode bereikte hij vele militaire en diplomatieke successen, die het Franse grondgebied uitbreidden en meer verdedigbare grenzen creëerden. Deze transformaties van de grootte en de vorm van de natie zorgden ervoor dat Frankrijk grotendeels beschermd was tegen buitenlandse invasie tot de tijd van de Franse Revolutie. De ontwikkelingen die hij promootte in cultuur en kunst hadden diepe invloeden en veel mensen schrijven vandaag de wereldwijde bekendheid van de Franse cultuur toe aan wat er uit deze inspanningen is voortgekomen. Zijn massieve buitenlandse en militaire uitgaven, evenals zijn even extravagante binnenlandse bestedingen, verarmden het land echter en worden gezien als een directe aanleiding voor de opstand in de decennia na zijn dood. Zijn streven naar een absolute monarchie, die veel van de Fransen als tirannieke onderdrukking ervoeren, diende als een belangrijke trigger voor de Franse revolutie die aan het eind van de eeuw zou losbarsten.