Marokko Cultuur, gebruiken en tradities

De geschiedenis van Marokko hangt samen met die van de Berbers die de oude Romeinse kolonialisten afwierpen en later verschillende islamitische dynastieën overleefden. Door de eeuwen heen hebben verschillende groepen hun stempel gedrukt op het land, waarvan het effect duidelijk is in de diverse culturen. De cultuur van Marokko is net zo divers als het landschap. Ondanks de diverse cultuur en etniciteit is het land erin geslaagd om eenheid te bewaren. Afgezien van de Berbers, is de cultuur van Marokko beïnvloed door de Arabieren, Feniciërs, Sub-Sahara Afrikanen en de Romeinen onder andere groepen. De cultuur kan verschillen van regio tot regio en is vooral duidelijk in de keuken, kunst, kleding, muziek en kleding.

Overzicht van de Marokkaanse cultuur

De cultuur van Marokko is een mengeling van etnische traditie en religie en weerspiegelt de Berberse, Afrikaanse, Arabische en Joodse invloed. De meerderheid van de bevolking bestaat uit Berbers en Arabieren, terwijl ten minste 30% van de bevolking Amazigh-sprekers zijn. Berber-invloed is het meest prominent aanwezig in een breed scala aan activiteiten en levenswijzen van de Marokkaanse bevolking. Hoewel de keuken verschilt van de ene regio naar de andere, zijn de gebruikte kruiden voornamelijk die van de Berbers. Het gebruik van verse groenten en fruit is voornamelijk het gevolg van de nabijheid van het land tot aan de Middellandse Zee. De Marokkaanse muziek wordt gekenmerkt door verschillende traditionele instrumenten, voornamelijk van Arabische en Amazigh-origine. Het is de thuisbasis van Andalusische klassieke muziek die overal in Noord-Afrika voorkomt.

Talen en religie

De meerderheid van de mensen die in Marokko wonen, zijn Berbers en Arabieren. De officiële talen zijn Berber en Arabisch. Frans wordt ook veel gesproken, behalve in de noordelijke regio waar het Spaans de overhand heeft. Engels wordt voornamelijk gesproken in grote toeristische steden zoals Marrakech en andere steden in het noorden. Islam is de belangrijkste religie in het land en vormt de basis voor de meeste gezinnen. De mensen dringen aan op eenheid in het gezin en kinderen leren om voor hun ouders te zorgen als ze oud worden. Er zijn dus maar weinig huizen voor ouderen in Marokko. Islam is constitutioneel een staatsgodsdienst met de overgrote meerderheid die tot de soennitische moslimgroep behoort. Het christendom is de op een na grootste religieuze groep in Marokko. De meerderheid van de christenen is echter een buitenlander. Andere religies zijn onder meer het jodendom en het Baha'I-geloof. Ongeveer 7% van de bevolking is niet religieus.

Traditionele Marokkaanse kleding

De traditionele Marokkaanse jurk voor zowel mannen als vrouwen is de djellaba, een lange losse capuchon met volle mouwen. De kap heeft een qob die de drager beschermt tegen de zon of kou, afhankelijk van het weer. Tijdens speciale gelegenheden dragen mannen een bernouse of een rode muts, gewoonlijk fez genoemd, terwijl de vrouwen kaftans dragen. Het verschil tussen een kaftan en djellaba is de kap die Kaftan niet heeft. Damesdjellaba is felgekleurd en kaftans zijn versierd met ornamenten. Men's djellaba is overwegend glad en neutraal gekleurd. Kaftan staat synoniem voor elegantie en stijl en kan bestaan ​​uit verschillende lagen die takshita worden genoemd. Het kan zowel als vrijetijdskleding worden aangekleed of worden uitgedost. Kaftan vindt zijn oorsprong in het Ottomaanse rijk in de 14e eeuw. De jongeren in Marokko laten langzaam hun traditionele kleding voor westerse kleding varen.

Marokkaanse bruiloft

Een Marokkaanse bruiloft is een van de meest gevierde evenementen in het land. Vóór de huwelijksdag wordt van de bruidegom verwacht dat hij zijn bruid cadeaus geeft, waaronder suiker en henna. Twee dagen tot de grote dag moet de bruid de traditionele Hamam (sauna) bijwonen voor reiniging. In de sauna zingen de bruid en het gezin voornamelijk de traditionele liederen. De volgende gebeurtenis die volgt is het gebruik van henna waarbij een professional relevante symbolen en patronen op de handen en voeten van de bruid tekent. De huwelijksceremonie duurt minstens 4 tot 8 uur. Tijdens de bruiloft moet de negafa (visagist) ervoor zorgen dat de bruid de hele dag elegant blijft. Het paar zit vaak op een traditionele sierstoel met de naam Amariya. Bruiloften worden beschouwd als een gemeenschapsevenement, vaak gekenmerkt door veel eten, drinken en dansen die tot diep in de nacht kunnen doordringen.

Marokkaans eten

Marokkaans eten is meestal goed gekookt en enorm gedetailleerd. Weten hoe te koken met kruiden is het meest cruciale onderdeel van de keuken. De Marokkaanse keuken wordt vooral beïnvloed door de interacties met andere culturen en landen in de loop van de tijd. De keuken is typisch een mix van Arabische, mediterrane en Andalusische gerechten met enige Europese invloed. De voedselcomponenten omvatten de mediterrane groenten en fruit en vlees, dat dient als basis voor de keuken. Veel gebruikte kruiden zijn komijn, oregano, karwij en munt. Het Ras El Hanout-kruid wordt bereid door 27 andere kruiden te combineren. De belangrijkste Marokkaanse gerecht is couscous die bestaat uit geplette durum tarwe griesmeel. Rundvlees en lamsvlees zijn het vaak geconsumeerde rood vlees. Andere veel voorkomende gerechten zijn onder meer Pastilla, Harira en Tanjia. Groene thee met munt is de meest populaire drank in Marokko. Het maken van de muntthee is een kunst en drinken met familie en vrienden wordt beschouwd als een dagelijkse traditie. De thee wordt in speciale theepotten gedaan, zodat deze vanaf een hoogte gelijkmatig in kleine glazen kan worden gegoten.

Marokkaanse kunst

De Marokkaanse kunst is beïnvloed door andere culturen en naties. Echter, de Berbers en de Arabieren worden gecrediteerd voor het bouwen van een ongelooflijke kunstscène in het land. Hun architectuur omvat het beroemde rode Kasbahs-kasteel dat werd bewoond door de heersende klasse. De ambachten zijn voorzien van gebeeldhouwde deuren met unieke patronen en kleurrijke tapijten. De moderne Marokkaanse kunst is ook geïnspireerd door de traditionele Berberse kunst en de islamitische invloed. Een van de intrigerende islamitische tegelmozaïeken is de Kellij die in de 14e eeuw begon te bloeien. De meeste huizen waren versierd met Kellij als een teken van rijkdom en klasse.