Voormalige Nederlandse koloniën

De Nederlanders behoorden tot de Europese groepen die in de koloniale tijd verschillende koloniën over de hele wereld vestigden. Het Nederlandse Rijk bestaat vandaag uit verschillende overzeese koloniën, buitenposten en enclaves die werden bestuurd door Nederlandse bedrijven zoals de VOC en West-Indië, en uiteindelijk door de Republiek en het Koninkrijk der Nederlanden. Hoewel de meeste koloniën sindsdien onafhankelijk zijn geworden van de Nederlanders, hebben sommige voormalige koloniën zoals Curaçao, Bonaire en Aruba ervoor gekozen om hun lidmaatschap van het Koninkrijk der Nederlanden te behouden. Hieronder zijn de voormalige Nederlandse koloniën.

Voormalige Nederlandse koloniën in Afrika

De eerste Nederlandse kolonie in Afrika werd in de 16e eeuw in Ghana opgericht, gewoonlijk de Nederlandse Goudkust genoemd, waar ze voornamelijk goud en slaven exploiteerden. De slaven uit Ghana werden door het Elmina-kasteel meegenomen en verkocht aan de Amerikanen en Europeanen. De Portugezen veroverden echter Fort Elmina in 1637 en de Nederlandse goudkust was in 1872 aan de Britten afgestaan. De Nederlanders hadden niet veel invloed in Ivoorkust omdat ze alleen het eiland Goree bezetten dat ze in 1588 uit de Portugezen veroverden. is vernoemd naar het Nederlandse eiland Goeree. De Britten hebben het eiland in 1664 overgenomen.

De Nederlanders waren de eerste Europeanen die een kolonie in Zuid-Afrika vestigden. Ze vestigden zich voor het eerst in Zuid-Afrika, waar ze hun koloniale activiteiten verhoogden, wat leidde tot de oprichting van de havenstad Kaapstad en de oprichting van de Verenigde Oost-Indische Compagnie in 1652. De Kaap Kolonie bleef tot 1795 onder de Nederlanders toen het kort werd veroverd door de Britten. De Nederlanders heroverden de kolonie in 1803, maar in 1806 viel het opnieuw op de Britten.

Europa

De Nederlandse koloniën waren ook gevestigd in Europa. Na de nederlaag van Napoleon in Waterloo in 1815, vestigde het Congres van Wenen het Verenigd Koninkrijk van Nederland onder het bestuur van koning Willem I. Er was echter onrust in het nieuwe land tussen de protestanten en de katholieken of Noord-Nederland en de Zuid-Nederland. In 1830 brak de Belgische Revolutie uit in de zuidelijke helft van het Koninkrijk, wat leidde tot de onafhankelijkheid van de nieuwe staat België . Het Congres van Wenen vestigde ook Luxemburg als Groothertogdom met de Nederlandse koning als de groothertog. De koning zou Luxemburg regeren als een onafhankelijke staat, maar diende het in plaats daarvan toe als een van de Nederlandse provincies, effectief optredend als een van de Nederlandse koloniën.

De Verenigde Staten

Hoewel de Nederlanders slechts ongeveer 55 jaar lang de controle over de Hudson rivier hadden, vestigden zij kolonies en reeksen handelsposten in de regio. Het bedrijf van Nieuw-Nederland vestigde een vestiging in Fort Orange in Albany. Om Albany te beschermen, richtte de West-Indische Compagnie, die de nederzetting overnam, New Amsterdam (nu New York City) op in 1625. De Nieuw-Nederlandse kolonie werd uiteindelijk gevestigd langs de oostkust van Amerika. Echter, de Nederlanders verloren de kolonie aan de Britten tijdens de Anglo-Nederlandse oorlog in 1664.

Andere voormalige koloniën

Andere voormalige Nederlandse koloniën zijn Brazilië, Guyana, Frans Guyana, Indonesië, Sri Lanka, Taiwan en Suriname. Afgezien van koloniën vestigden de Nederlanders ook handelsposten in verschillende delen van de wereld, vooral in Azië, Afrika en Zuid-Amerika.