Waar is de Hoorn van Afrika?

Vandaag kennen we de landen van de Hoorn van Afrika als Djibouti, Ethiopië, Eritrea en Somalië. Mensen leven echter al duizenden jaren in de Hoorn van Afrika - sommige bewijzen dateren al 125.000 jaar geleden. Mensen is een overzicht van de unieke kenmerken van deze regio.

Geschiedenis

In de antieke geschiedenis werd het gebied rond het moderne Djibouti en het noorden van Somalië waarschijnlijk door Egyptenaren Punt genoemd. De mensen en gemeenschappen van Punt hadden een goede relatie met de farao. Al in de 8e en 7e eeuw voor Christus waren beschavingen in de Hoorn van Afrika actief in de landbouw en hadden ze irrigatiesystemen en ijzeren werktuigen ontwikkeld. Tegen de 1ste eeuw na Christus kwam het Aksumite Koninkrijk (of Rijk) aan de macht, ontwikkelde het zijn eigen valuta en handhaafde hij handelsbetrekkingen met het Romeinse Rijk en India. Het werd beschouwd als een van de 4 grote mondiale machten, samen met China, Perzië en Rome. Hoewel het Aksumite-koninkrijk het eerste christelijke koninkrijk was, bracht handel met nabijgelegen moslimlanden de islam naar de regio kort na de oprichting ervan.

Het Aksumite koninkrijk daalde in de 7e eeuw na Christus en de regio maakte plaats voor meerdere kleinere koninkrijken tijdens de middeleeuwen. De meerderheid van deze koninkrijken waren moslimrijken die moskeeën, ingesloten steden, kastelen, heiligdommen, forten, necropolissen en binnenplaatsen achterlieten. De rijken uit deze periode verdedigden zich tegen Portugese en Oromo-invasies en versterkten hun handelsbetrekkingen met andere landen.

Tegen 1270 werd het Ethiopische rijk gevormd en in de 15e eeuw probeerde het een relatie met Europese koninkrijken te vestigen. In 1508 werd een relatie met Portugal gevestigd. Deze relatie was later gunstig voor Ethiopië toen Portugal hulp zond tegen een militaire invasie. In de 16e eeuw was het christendom opnieuw de belangrijkste religie, resulterend in burgerlijke onrust.

Deze verschillende rijken heersten in de Hoorn van Afrika tot 1869 toen het Suezkanaal werd geopend en de Europese regeringen probeerden de controle over de regio te krijgen. Italië werd een belangrijke kolonisator in dit gebied en Frankrijk richtte een administratie op aan het einde van de 19e eeuw. Tegen de 20e eeuw begonnen de landen zoals ze nu worden bekend te worden onafhankelijk van de Europese machten. In het grootste deel van de regio werd burgeroorlog gevoeld, van 1974 tot 1991 in Ethiopië, van 1991 tot 1994 in Djibouti, in Eritrea van 1972 tot 1974 en 1980 tot 1981, en in Somalië vanaf de jaren tachtig tot heden.

Aardrijkskunde

De Hoorn van Afrika wordt soms ook het Somalische schiereiland genoemd. Het ligt in het meest oostelijke deel van Afrika, steekt uit in de Arabische Zee en vormt de zuidkant van de Golf van Aden. Voor de kust van Somalië ligt de Indische Oceaan. De regio herbergt het ruige landschap van de Ethiopische hooglanden. Deze regio is ook de thuisbasis van de Great Rift Valley. Dichter bij de evenaar is het land over het algemeen vlak, met enkele plateaus die ook boven de laaglanden uitsteken. De Hoorn van Afrika krijgt heel weinig regenval en kan in sommige gebieden extreem hoge temperaturen bereiken.

Deze regio herbergt een aantal diersoorten zoals de gazelle van Speke en de Somalische wilde ezel. Met name heeft het ook het grootste aantal endemische reptielen van een ander gebied op het Afrikaanse continent.

Mensen

Hoewel de Hoorn van Afrika uit 4 onafhankelijke landen bestaat, deelt het gelijksoortig etnisch erfgoed in de hele regio. De overgrote meerderheid van de mensen hier delen een Afro-Aziatische etniciteit.

De grootste etnische groep in de Hoorn van Afrika is de Oromo. De Oromo-populatie bestaat uit ongeveer 30 miljoen mensen, van wie de meerderheid (25, 448 miljoen) in Ethiopië woont. Onderzoek wijst uit dat het Oromo-volk, een Cushitische cultuur, al sinds de eerste eeuw na Christus in Noordoost- en Oost-Afrika heeft gewoond.

De op een na meest voorkomende etnische groep is de Amhara. Wereldwijd is de bevolking van Amhara ongeveer 25 miljoen. Van deze individuen leven er bijna 20 miljoen in de noordelijke en centrale hooglanden van Ethiopië. De Amhara-volkeren wonen hier al meer dan 2.000 jaar, en heersen over verschillende perioden. Een van de bekendste leiders van Amhara is Haile Selassie, de keizer van Ethiopië van 1930 tot 1974.

De Somalische etnische groep is de op twee na grootste etniciteit in de Hoorn van Afrika. Deze groep telt tussen de 16 en 20 miljoen individuen. De meerderheid van de Somali leeft in Somalië (ongeveer 9 miljoen). Nog eens 4, 6 miljoen leven in Ethiopië en 524.000 in Djibouti. Deze etniciteit wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn voor 5.000 jaar oude rotstekeningen. Onderzoekers hebben Somalische begraafplaatsen ontdekt die teruggaan tot de 4e eeuw voor Christus.

Andere belangrijke etnische groepen die in de Hoorn van Afrika leven, zijn: de Tigrinya, de Tigrayans en de Afar. Enkele van de belangrijkste talen die in deze landen en onder deze etnische groepen worden gesproken zijn Oromo, Amhaars, Somalisch en Tigrinya.

Cultuur en religie

Zoals eerder vermeld, bestaan ​​de culturen in de Hoorn van Afrika al duizenden jaren en hebben ze bijgedragen aan een aantal vooruitgangen. Culturen uit de Hoorn van Afrika hebben de ontwikkeling van landbouw, literatuur, kunst, muziek, architectuur, technologie en onderwijs helpen beïnvloeden. Verscheidene oude geschreven manuscripten werden hier ontwikkeld evenals oude muurschilderijen. De Hoorn van Afrika is de bakermat van zowel koffie als teff, een oud zaaigras, en staat bekend om de grootste steengroeve die ooit is opgenomen (de Grote Stele van Axum).

Een van de belangrijkste invloedrijke factoren in de geschiedenis van de Hoorn van Afrika is religie. De drie belangrijkste religies die hier vandaag worden beoefend, zijn onder meer het christendom, de islam en het jodendom. Het christendom bestaat hier al sinds de 4e eeuw na Christus. In de 7e eeuw vluchtten volgelingen van Mohammed van het Arabische schiereiland naar de Hoorn van Afrika. Hier werden ze geaccepteerd en beschermd, wat leidde tot de groei van de islam. Het jodendom is hier ook al sinds de oudheid beoefend. Eén verhaal vertelt dat Menelik I de zoon was van de koningin van Sheba en koning Salomo. Hij wordt verondersteld in Jeruzalem te hebben gewoond voordat hij de Ark van het Verbond naar het huidige Ethiopië bracht.

Bovendien blijven sommige inwoners traditionele religies beoefenen.