Wat is cultureel relativisme?

Wat is cultureel relativisme?

Cultureel relativisme is een van de belangrijkste concepten op het gebied van sociologie, bevestigt en erkent de relatie tussen sociale structuur en het dagelijks leven van een individu. Het is het idee dat het systeem van moraal en ethiek, dat van cultuur tot cultuur verschilt, allemaal gelijk is en dat geen enkel systeem boven het andere uitsteekt. Het geloofs- en waardesysteem van een persoon moet begrepen worden in de context van zijn eigen cultuur in plaats van tegen de criteria van een andere cultuur. Cultureel relativisme is gebaseerd op het feit dat er geen specifieke grondregel is voor wat goed of slecht is. Dus, elk oordeel over wat waar of ongelijk is, hangt af van de regels, de cultuur en het geloofssysteem van de maatschappij. Daarom is elke mening over ethiek of ethiek afhankelijk van iemands culturele perspectief. Uiteindelijk kan geen bepaalde ethische positie als de beste worden beschouwd.

Oorsprong en overzicht

Het concept van cultureel relativisme zoals het nu bekend en gebruikt wordt, werd ontwikkeld als een analytisch hulpmiddel door Franz Boas, een Duits-Amerikaanse antropoloog, in de vroege jaren van de 20e eeuw. Het idee werd vervolgens door sommige van zijn studenten gepopulariseerd. Noch Boas noch de 21e-eeuwse relativist, James Wray-Miller, noemde de term 'cultureel relativisme'. De term werd voor het eerst opgetekend door Alain Locke in 1924, die de term gebruikte om het culturele relativisme van Robert Lowie te beschrijven. Het concept van cultureel relativisme was een belangrijk concept in het tegengaan van het etnocentrisme dat indertijd vaak onderzoek aantastte. Etnocentrisme werd vaak uitgevoerd door de rijke blanke westerse mannen en gericht op mensen die tot de lagere economische klasse en andere rassen behoorden. Ethnocentric beoordeelt andermans culturen op basis van hun eigen waarden en overtuigingen. Vanuit hun optiek omlijsten ze andere culturen als vreemd en exotisch.

Cultureel relativisme creëert een begrip dat er veel culturen in de wereld zijn en dat elke cultuur zijn eigen waarden, overtuigingen en praktijken heeft die in de loop van de tijd in een bepaalde context zijn ontwikkeld, historisch, politiek of sociaal, en dat geen van de culturen zijn noodzakelijk verkeerd of juist. De moderne wereld heeft het concept van cultureel relativisme breed omarmd, waarbij woorden als tolerantie en acceptatie een nieuwe betekenis krijgen. In de sociologie wordt het concept toegepast om het probleem van culturele vooroordelen dat onderzoek heeft geplaagd te overwinnen. Het heeft ook grote invloed gehad op sociale wetenschappen zoals antropologie. Het is verbonden met, maar altijd onderscheiden van moreel relativisme, een concept dat moraliteit beschouwt als relatief aan een gegeven standaard.

Voorbeelden van cultureel relativisme

Het concept van cultureel relativisme bestrijkt een breed gebied van menselijke interacties, overtuigingen, waarden en praktijken. Het verklaart bijvoorbeeld waarom het ontbijt varieert van plaats tot plaats. In de meeste Afrikaanse huizen wordt er nooit ontbeten zonder een kopje thee, koffie of pap, terwijl in de VS een typisch ontbijt bestaat uit ontbijtgranen, melk en broodjes met eieren en spek.

In sommige delen van de wereld wordt naaktheid beschouwd als een inherent seksueel iets met mensen die het interpreteren als een seksuele indicator. Op sommige plaatsen is naakt zijn in het openbaar echter een normaal onderdeel van het leven. In dit geval wordt naakt zijn niet als een seksuele suggestie maar als een geschikte lichamelijke toestand beschouwd. Op plaatsen die worden gedomineerd door de islam, wordt een grondige bodembedekking verwacht.

Andere culturele verschillen die moeten worden getolereerd omvatten de rol van verschillende leden van het gezin, religie en religieuze praktijken, en leiderschap van de gemeenschap. In sommige huizen zijn vrouwen beperkt tot de keuken en zijn ze er trots op hun rol in een dergelijke omgeving te spelen, terwijl vrouwen in bepaalde situaties worden aangemoedigd om leiderschap na te streven en zich bezig te houden met wat als 'mannenvelden' zou worden beschouwd.

Belang van erkenning van cultureel relativisme

Door cultureel relativisme te herkennen, herkent een persoon dat zijn of haar cultuur vormen die als mooi of anderszins worden beschouwd, grappig of weerzinwekkend, goed of slecht, smaakvol of smakeloos. Het begrijpen van cultureel relativisme stelt iemand in staat te ontsnappen aan de onbewuste band van hun cultuur die hun percepties en reactie op de wereld vertekent. Het helpt ook om een ​​andere cultuur te begrijpen. Cultureel relativisme zorgt ervoor dat mensen toegeven dat hoewel hun morele principes en waarden kennelijk waar lijken en de basis kunnen vormen voor het beoordelen van andere mensen, het bewijs van deze morele principes gewoon illusies zijn.

Adoptie van cultureel relativisme

Verschillende landen hebben cultureel relativisme gebruikt als een reden om de rechten in de Universele Verklaring van het Menselijk Recht te beperken. Sommige regimes over de hele wereld die zijn geïnstalleerd door revoluties zoals China en Cuba hebben ronduit de noodzaak van politieke pluraliteit ontkend. Een andere groep naties zoals bepaalde islamitische staten die zich aan de Sharia-wetten houden, zoals Jemen en Iran, ontkennen ook de noodzaak van politieke pluraliteit. Sommige landen zoals Maleisië en Colombia geven speciale rechten aan specifieke groepen mensen.

Is cultureel relativisme absoluut mogelijk?

Een samenleving die gelooft dat er geen ultiem goed of fout is, verliest een gevoel van een rationeel oordeel vellen. Cultureel relativisme is voor het idee dat de waarheid relatief is, afhankelijk van de culturele omgeving. Degenen die ervoor kiezen anders of intolerant te zijn voor het idee van relativisme, worden niet gesteund noch aangemoedigd. Tolerantie wordt de absolute 'waarheid' op zichzelf en is in tegenspraak met het hele concept van relativisme. Terwijl ondeugden zoals drugssmokkel, stelen en moord een moreel oordeel vereisen, kan aanhangers van het concept van cultureel relativisme niet zomaar iets verkeerds aanklagen.

Relativisme, inclusief cultureel relativisme, wordt beschouwd als tegenstrijdig en onmogelijk, omdat het het idee van een universeel recht en fout lijkt te verwerpen. Critici van cultureel relativisme beweren dat er, ondanks de cultuur van een samenleving, een aantal onbetwistbare absolute van goed en kwaad moet zijn. Waarheden en fouten kunnen niet door een specifieke groep mensen worden gegenereerd, maar zijn afkomstig van iets dat meer universeel en fundamenteel is.