Wat is de balans van de natuur?

Het ecosysteem is vaak in evenwicht als de levende organismen zoals plant, mens en dier in harmonie zijn. Mensen zijn de sleutel in het handhaven van een dergelijk evenwicht, omdat het saldo afhankelijk is van hun activiteiten. Mensen voeren echter vaak activiteiten uit die schadelijk en destructief zijn voor de natuur. Sommigen, terwijl ze in contact staan ​​met de natuur, bewaren het terwijl anderen het doorbreken door de exploitatie van bossen, landbouwactiviteiten en de introductie van invasieve soorten. Deze vernietiging en conflict tussen mens en natuur heeft geleid tot de vorming van protectionistische groepen en natuurbeschermingsactivisten. Vanwege het conflict tussen de natuur en de mens is er behoefte aan een evenwichtig karakter dat niet alleen het voortbestaan ​​van planten en dieren, maar ook mensen garandeert.

Natural Balance Theory

De balans van de natuur kan worden gedefinieerd als een biologisch evenwicht tussen de levende wezens zoals de mens, planten en dieren. Bij een stabiel evenwicht, beweert de balans van de natuur dat elke kleine verandering in bepaalde parameters gecorrigeerd zal worden door een negatieve feedback die uiteindelijk de veranderde parameter terugbrengt naar zijn oorspronkelijke balanspositie. De balans van de natuur is van toepassing in het geval dat er een onderlinge afhankelijkheid bestaat in een populatie zoals het predator-prooysysteem of herbivoren-vegetatiesysteem. De theorie van de permanent gebalanceerde natuur is bekritiseerd en afgedaan door wetenschappers, vooral ecologen die hebben ontdekt dat chaotische veranderingen in populaties gebruikelijk zijn. Ondanks de kritiek is de theorie populair bij het grote publiek.

Geschiedenis

Het concept dat de natuur haar evenwicht bewaart, bestaat al lang. Een van de meest voorstanders van de theorie was Herodotus die beweerde dat er een perfecte relatie is tussen roofdieren en prooien, die ervoor zorgt dat ze in een constante verhouding tot elkaar blijven. In deze prachtige relatie niet overmatig voeden met hun prooi. Op een gegeven moment domineerde de theorie van de "balans van de natuur" het ecologische onderzoek en beïnvloedde het beheer van de natuurlijke hulpbronnen, wat leidde tot een populaire doctrine onder natuurbeschermers dat de natuur zou bloeien als ze zou blijven om voor zichzelf te zorgen en menselijke tussenkomst was onaanvaardbaar. Het concept van de balans van de natuur stond al aan het begin van de 20e eeuw ter discussie, maar het concept werd in het laatste kwart van de eeuw door de wetenschappers op het gebied van ecologie in de steek gelaten.

Menselijke interventie

De populatie van roofdieren en prooien vertoont vaak chaotisch gedrag binnen de limiet waarin de populatiegroottes op een manier lijken die willekeurig en onvoorspelbaar lijkt, maar in werkelijkheid de deterministische wetten gehoorzamen, afhankelijk van de relatie tussen de bevolking en de voedselbron zoals benadrukt door Lotka -Volterra-vergelijking. Hoewel mensen zijn beschuldigd van het vernietigen van het milieu, hebben sommige van hun activiteiten bijgedragen aan het creëren van moderne habitats. Sommige regenwouden in Latijns-Amerika werden geplant en getransplanteerd door mensen. De "fire-stick farming" die wordt beoefend in het Australische Aboriginal is een voorbeeld van een menselijke activiteit die het ecosysteem heeft veranderd.

Het lot van de theorie

Hoewel de theorie van de meeste ecologen de theorie in diskrediet heeft gebracht, wordt deze nog steeds algemeen als waar aangenomen door het grote publiek. In het Midwesten van Amerika wordt het concept breed gedragen door zowel de bètastudenten als door algemene studenten.