Wat is Ecotoerisme?

Ecotoerisme is een vorm van toerisme waarbij het gaat om het bezoeken van ongerepte, kwetsbare en relatief ononderbroken natuurgebieden, gepland als een kleinschalig alternatief en een low-impact tour als een alternatief voor standaard commercieel toerisme. Ecotoerisme bevordert het behoud en heeft als doel een positieve sociaal-economische impact te hebben op de lokale bevolking rond de attractie. Het belangrijkste doel van ecotoerisme kan zijn om financiën te bieden voor het behoud van ecologie, om te pleiten voor respect voor verschillende culturen, om de reiziger voor te lichten of om lokale gemeenschappen politiek sterker te maken. Milieuactivisten beschouwen ecotoerisme als een kritisch streven sinds de jaren tachtig, toen de milieuvriendelijke "groene" beweging zich net begon te manifesteren.

Een overzicht over ecotoerisme

In het algemeen behandelt het ecotoerisme interactie met levende wezens die een ecosysteem van de natuurlijke omgeving vormen, terwijl het zich richt op ecologische duurzaamheid, persoonlijke groei en maatschappelijk verantwoord reizen. Ecotoerisme gaat meestal naar plaatsen waar cultureel erfgoed samen met flora en fauna de belangrijkste attracties zijn. De belangrijkste bedoeling van het ecotoerisme was om toeristen inzicht te geven in de effecten van de mens op het milieu en aldus de waardering van de bestaande natuurlijke habitats aan te moedigen.

De geschiedenis van het ecotoerisme

De term ecotoerisme traceert zijn geschiedenis terug tot de late twintigste eeuw. Men gaat ervan uit dat ecotoerisme voor het eerst werd opgetekend in 1982 na het woord ecotour dat in 1973 werd opgetekend. Terwijl ecotoerisme verwijst naar toerisme in gebieden die van ecologisch belang zijn voor het behoud van het milieu, verwijst ecotour naar een bezoek aan ecologische gebieden. interesse voor onderwijsdoeleinden. Er zijn echter enkele berichten dat de term ecotoerisme eerder werd gebruikt dan in de jaren zeventig. Sommigen zeggen dat Claus-Dieter Hetzer, een avonturier en een academicus uit Berkeley, Californië, de eerste persoon was die zogenaamd het ecotoerisme bedacht in 1965 en de eerste ecotours uitvoerde in de vroege jaren zeventig in Yucatán.

Voordelen van ecotoerisme

Een ecotoerist is anders dan een gewone toerist in die zin dat hij meer bewust is van zijn omgeving en bijdraagt ​​aan de duurzaamheid van natuurlijke omgevingen. Ecotoerisme is gunstig omdat het waterbehoud, recycling en energie-efficiëntie bevordert, evenals de ontwikkeling van economische kansen voor de lokale gemeenschappen die in dergelijke gebieden wonen. Andere voordelen zijn onder meer het potentieel om het milieubewustzijn naar de rest van de wereld te verspreiden, respect voor de culturen van verschillende mensen, bescherming van het ecosysteem en behoud van zowel culturele als biologische diversiteit die hand in hand gaan met het ondersteunen van democratische bewegingen en mensenrechten.

Ecotoerisme en economie

Ecotoerisme is niet alleen een marginale activiteit die wordt gebruikt bij de financiering van milieubescherming, maar ook een belangrijke sector die de nationale economie van veel landen stimuleert. Ecotoerisme in landen als Ecuador, Madagaskar, Costa Rica, Kenia, Nepal en gebieden zoals Antarctica vormen een belangrijke sector van de economische bedrijvigheid en het bruto binnenlands product (BBP). Vanwege de verwarring van het ecotoerisme en het toerisme zijn er stappen geweest om internationale en nationale programma's op te stellen voor de accreditering van ecotoerisme. Het proces van accreditatie kan echter controversieel zijn. Er zijn nationale ecotoerismecertificeringsprogramma's opgezet in verschillende landen waar ecotoerisme populair is, zoals Kenia, Costa Rica en Australië.