Wat is een Lingua Franca?

Een lingua franca is de term die wordt gebruikt om een ​​taal te beschrijven die systematisch wordt gebruikt om effectieve communicatie mogelijk te maken tussen mensen met verschillende moedertaalsoorten. Lingua Franca is in de hele menselijke geschiedenis gebruikt en werd gebruikt voor commerciële, religieuze en diplomatieke doeleinden.

Geschiedenis

De oorsprong van de term "Lingua Franca" is terug te voeren tot de Middeleeuwen toen het werd gebruikt om een ​​taal of jargon te beschrijven die werd gebruikt rond de oostelijke Middellandse Zee door handelaars en kruisvaarders. Deze vroege lingua franca kenmerkte het gebruik van invariante vormen van zelfstandige naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden en werkwoorden. De term was de combinatie van de termen 'Lingua' en 'Franca', waarbij 'lingua' rechtstreeks wordt vertaald in 'taal', terwijl ' franca ' direct 'Franks' betekent, een term die wordt gebruikt om Europeanen uit West-Europa te beschrijven tijdens het Byzantijnse rijk. De lingua franca werd in de regio gedurende de Renaissance en in het begin van de 18e eeuw op grote schaal gebruikt. Omdat Italiaanssprekers de belangrijkste spelers waren in de handels- en zeehandel van de regio in het Ottomaanse Rijk, was de Italiaanse taal de primaire compositie van de lingua franca met de taal met veel Italiaanse woorden en zinnetjes. Andere talen waarvan de woorden de lingua franca vormen, zijn onder andere Oud-Frans, Occitaans, Arabisch, Grieks, Turks en Portugees. Het vroegste Engelse record dat het bestaan ​​van de term lingua franca bewees, was in 1632, waar het bekend stond als 'Bastard Spaans'.

Kenmerken van een lingua franca

Terwijl lingua franca in vele vormen en varianten over de hele wereld bestaat, delen ze allemaal verschillende gemeenschappelijke kenmerken. Een duidelijk kenmerk van een lingua franca is dat de lingua franca noch wordt gedefinieerd door zijn taalgeschiedenis, noch door zijn linguïstische structuur, maar door zijn functionaliteit. Een lingua Franca is niet beperkt tot de geografische, culturele of taalkundige grenzen van de gemeenschappen die zich identificeren als moedertaalsprekers van de taal, in tegenstelling tot een volkstaal die beperkt is binnen de taalgrenzen van de gemeenschap en deze als moedertaal gebruikt. Alle lingua franca worden gebruikt als een linguïstische brug tussen verschillende culturen, beschavingen en religies die anders nooit met elkaar in verband zouden zijn gebracht.

Voorbeelden van lingua franca

Lingua Franca wordt al sinds de oudheid gebruikt om culturen door de geschiedenis heen te verbinden. Tijdens het Romeinse rijk was de lingua franca in het rijk Koine Grieks en Latijn. Het gebruik van het Aramees als de lingua franca in West-Azië bestond al verschillende eeuwen en werd in verschillende koninkrijken en rijken gebruikt. In Oost-Afrika bracht de kusthandel verschillende culturen samen, afkomstig uit het vasteland van het continent en Azië. Handelaren gebruikten het Swahili als een lingua franca waardoor ze elkaar konden begrijpen. Het beste moderne voorbeeld van een lingua franca is Engels dat over de hele wereld wordt gebruikt en misschien wel de primaire lingua franca is in de moderne wereld. Andere lingua franca die op grote schaal worden gebruikt zijn Spaans, Hindi, Portugees, Duits, Arabisch, Russisch en Frans. Het enige gedocumenteerde voorbeeld van een gebarentaal die als een lingua franca dient, is de Plains Indian Sign Language die overal in Noord-Amerika wordt gebruikt.

Oprichting van een lingua franca

Er zijn zeldzame gevallen waarin een lingua franca met succes uit het niets is gemaakt en de weinige die worden gecreëerd, worden gedefinieerd als 'geconstrueerde internationale hulptalen'. Het opmerkelijke voorbeeld van een 'geconstrueerde' lingua franca is het Esperanto dat in de 19e eeuw werd opgericht als een handelstaal.