Wat is een mangrovehabitat?

Mangroven zijn speciale leefmilieus die bestaan ​​uit bomen die groeien in bijna stilstaande kustwateren, rivieroevers en estuaria. Deze bomen hebben blootgestelde wortelsystemen die ze boven het wateroppervlak verheffen, vaak in vergelijking met palen in uiterlijk. Mangrovebomen zijn aangepast aan de zuurstofarme grond en kunnen de voedingsstoffen extraheren die nodig zijn om te overleven. Bovendien kunnen deze bomen overleven in water met een hoog zoutgehalte en in constant veranderende waterstanden. In dit artikel worden mangrovehabitats over de hele wereld nader bekeken.

Waar zijn mangrovehabitats gevonden?

Mangrovebossen worden beschouwd als winterharde planten gezien hun vermogen om te overleven in hoog zout water en zuurstofarme bodems. Ondanks deze winterhardheid zijn mangrovebossen niet bestand tegen koude temperaturen en zijn ze alleen te vinden in tropische en subtropische gebieden. Mangrovehabitats beslaan een gecombineerd gebied van 52.300 vierkante mijl in Noord- en Zuid-Amerika, Afrika, Australië en Azië.

Ongeveer 118 landen over de hele wereld hebben een mangrovebos met het grootste percentage in Azië (42%). Afrika heeft het volgende hoogste percentage (21%), gevolgd door Noord- en Midden-Amerika (15%), Oceanië (12%) en Zuid-Amerika (11%). Ongeveer driekwart van alle mangroven bevindt zich in slechts 15 landen. Indonesië heeft bijvoorbeeld het grootste mangrovebos ter wereld, dat een totale oppervlakte van iets meer dan 9000 vierkante mijl beslaat.

Milieu-belang van mangrovehabitats

Gezonde mangrovehabitats worden beschouwd als productieve ecosystemen die gunstig zijn voor zowel het mariene als het menselijke leven. Een van de belangrijkste rollen die mangroves spelen vanuit het milieu is als een barrière tussen het vasteland en de oceaan. Gezien deze unieke locatie, liggen deze bossen vaak aan de frontlinie van extreme oceaanweer en stormen. De dichte wortelstelsels van mangrovehabitats werken om erosie te voorkomen door binnenkomende golven te vertragen en sedimenten te vangen terwijl het land en het water wordt afgevoerd. Dit helpt niet alleen het land te laten verdwijnen, maar het voorkomt ook dat koraalriffen worden bedekt met overtollig geërodeerd materiaal.

Bovendien bieden mangroven habitats voor een aantal soorten vis, weekdieren en schaaldieren. Deze overvloed aan leven, samen met de beschutting van de wortels, maken mangroven een aantrekkelijke ecoregio voor het migreren en fokken van vogels, tijgers, apen en krokodillen. Er groeien hier ook een verscheidenheid aan plantensoorten, waaronder orchideeën, die grote aantallen honingbijen aantrekken.

Economisch belang van mangrovehabitats

Zoals eerder vermeld, zijn mangrovehabitats ook belangrijk voor de mens als een bron van hout, visserij en toerisme.

Omdat hout uit mangrovebossen bestand is tegen insecten en rot, is het bijzonder waardevol voor de houtindustrie. Lokale gemeenschappen vertrouwen ook op mangroves als bron van bouwmaterialen, kook- en verwarmingsbrandstof, diervoeding en medicinale planten.

Als kweekhabitats voor een aantal commerciële vissoorten, helpen mangroven de vispopulaties te overbevist te houden. Uit onderzoek is gebleken dat een groot aantal vissoorten afhankelijk zijn van mangroves om te overleven: 133 soorten in Queensland van Australië, 128 in de Filippijnen, 119 in Maleisië, 83 in Kenia en 59 in Puerto Rico. Geschat wordt dat ongeveer 75% van de gamevis en 90% van de commerciële vis uit Zuid-Florida in de VS ook op mangroves vertrouwen. Bovendien, in Queensland, Australië, vertrouwt ongeveer driekwart van alle commercieel gevangen vis en garnalen op mangroves om te overleven.

Mangrovebossen zijn ook populaire toeristische attracties, die lokale economieën helpen groeien door een extra bron van inkomsten te bieden. Slechts enkele landen over de hele wereld hebben hun mangroven echter gepromoot voor toeristische doeleinden. Degenen die snorkel- en boottochten aanbieden, zodat bezoekers de natuur in het ingewikkelde wortelstelsel van dichterbij kunnen bekijken.

Bedreigingen voor mangrovehabitats

Mangroven zijn een van de meest bedreigde tropische en subtropische ecoregio's ter wereld. In feite is ongeveer 35% van de mangrovenhabitats al vernietigd. In India, de Filippijnen en Vietnam is dat aantal 50%. Mangroven worden ook sneller gekapt dan regenwouden in Noord- en Zuid-Amerika.

Deze bossen zijn vaak geklaard om landbouwgrond voor landbouwdoeleinden te maken en om ruimte te maken voor stadsontwikkelingsprojecten. Zoals eerder vermeld, is het hout hier ook waardevol voor de houtindustrie, wat leidt tot overbelasting. Wanneer de bomen te snel worden gekapt, kunnen ze niet teruggroeien, wat bijdraagt ​​aan een afnemende mangrove-dekking.

Energie-infrastructuur langs rivieren en andere waterwegen heeft eveneens een nadelig effect op mangroven. Structuren zoals dammen voorkomen dat water de kustlijn bereikt, waardoor het zoutgehalte van het estuarium tot boven aanvaardbare niveaus stijgt. Ontbossing die verder landinwaarts plaatsvindt, leidt tot verhoogde erosie en kolonisatie die zijn weg vindt naar mangrovebossen, en hier effectief de wortelstelsels begraaft.

Klimaatverandering en vervuiling zijn ook grote bedreigingen voor de gezondheid van mangrovehabitats. Verontreiniging door stedelijke gebieden en de meststoffen en pesticiden uit landbouwgronden wassen vaak rivieren en concentreren zich in mangroven. Dit heeft een negatieve invloed op zowel de bomen als de andere flora en fauna die in deze ecosystemen leven. Klimaatverandering heeft wereldwijd bijgedragen tot een stijging van de zeespiegel, die ook de gezondheid van de mangrovehabitat verstoort. Deze ecoregio's hebben relatief stabiele waterstanden nodig om te overleven.

Behoudsinspanningen

Als erkenning van het belang van mangrovehabitats, zijn internationale non-profitorganisaties, overheden en gemeenschappen bijeengekomen om te werken aan het behoud en het herstel van deze unieke ecosystemen. Ongeveer 20 landen over de hele wereld zijn begonnen met restauratieprojecten door mangrovebomen opnieuw aan te planten.

Daarnaast hebben een aantal internationale verdragen en overeenkomsten de bescherming en het herstel van mangrovenhabitats aangepakt. Een voorbeeld hiervan is de Ramsar-conventie, die 110 lidstaten heeft en werkt om een ​​extra niveau van bescherming te bieden aan het wetland-ecosysteem (inclusief mangroven). Volgens deze overeenkomst zijn ongeveer 250 mangroven aangewezen als officiële Ramsar-locaties. Andere instandhoudingsinspanningen omvatten de aanwijzing van beschermde mariene gebieden. Over de hele wereld omvatten ongeveer 685 beschermde mariene gebieden mangrovehabitats, behorende tot 73 landen en territoria. Deze gebieden worden beschermd door lokale, nationale en internationale autoriteiten, die de visserijlimieten en ontwikkelings- en exploitatieverboden handhaven die zijn ingesteld om het omliggende ecosysteem te beschermen.

Op lokaal niveau wordt het beheer van mangroven vaak uitgedaagd door een gebrek aan overheidsmiddelen. Veel gebieden over de hele wereld missen ook kennis over mangroven en hun belang voor het milieu. Om dit te bestrijden zijn veel organisaties begonnen met initiatieven voor openbaar onderwijs in combinatie met herstelinspanningen.