Wat is een representatieve democratie?
Een representatieve democratie is een regeringssysteem waarbij in aanmerking komende leden van het publiek gemachtigd zijn om onderling vertegenwoordigers te kiezen om wetten uit te vaardigen en hun belangen in de overheid te overzien en te beschermen. Het is het tegenovergestelde van directe democratie. De meeste politieke geleerden zien een representatieve democratie als het meest efficiënte systeem van democratie, vooral in landen met grote bevolkingsgroepen.
Ze baseren hun argumenten op de vele voordelen van een representatieve democratie. De meeste landen in de wereld oefenen dit systeem van overheid uit als parlementaire republieken, federale republieken of constitutionele monarchieën. Enkele voorbeelden van landen die representatieve democratie bedrijven zijn de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Rusland, Duitsland, Zuid-Afrika, Brazilië, India, Japan, de Filippijnen, Canada, Frankrijk, Turkije, Argentinië, Tanzania, Mexico, Senegal en China. onder vele anderen.
De geschiedenis van de representatieve democratie
Het oude Rome was de oorsprong van de representatieve democratie, waarbij de Romeinen de vroegst bekende vorm van representatieve democratie in de westerse wereld beoefenden. De Romeinse representatieve democratie lijkt echter sterk op een directe democratie, met name in het bestuur van de Romeinse vergaderingen. Niettemin werd deze oude vorm van representatieve democratie die door de Romeinen werd beoefend de basis van de moderne representatieve democratie die in de meeste landen van de wereld wordt uitgeoefend. In het middeleeuwse Europa, waar absolute monarchieën alle landen regeerden, werd representatieve democratie uitgeoefend in de lage niveaus van de regeringsstructuur, waarbij landgoederen individuen onder elkaar selecteerden die hun belangen vertegenwoordigden voor de heersende vorst en ook de koning adviseerden. Deze middeleeuwse representatieve democratie werd ook geïnspireerd door de representatieve democratie die door de oude Romeinen werd beoefend. Simon de Montfort vestigde de vroegste parlementaire democratie in de wereld na een succesvolle opstand tegen de koning van Engeland; Koning Hendrik III en het creëren van twee parlementen die uitgroeide tot een van de best geformuleerde representatieve democratische systemen in de geschiedenis. Het representatieve democratische regeringssysteem werd in andere landen aangenomen als gevolg van revoluties zoals Frankrijk, dat de Verklaring van de Rechten van de Mens van de Burger in 1789 goedkeurde, waarvan de bepalingen de oprichting van de Nationale Conventie omvatten waarvan de leden allemaal werden gekozen.
Voordelen van een representatieve democratie
Landen die een representatieve democratie beoefenen, genieten verschillende voordelen die horen bij dit regeringssysteem. Via een representatieve democratie krijgen leden van het publiek die mogelijk beperkte kennis hebben of beperkte belangstelling hebben voor de politieke aangelegenheden van het land de mogelijkheid om bekwame vertegenwoordigers te kiezen die beter geplaatst zijn om toezicht te houden en hun belangen te beschermen. Een ander voordeel van een representatief democratisch systeem van de overheid is dat leden van het publiek die vertegenwoordigers hebben die hun politieke taken en beslissingen uitvoeren, zich kunnen concentreren op hun dagelijkse activiteiten. De gekozen vertegenwoordigers kunnen zich baseren op een breed scala van eisen van het publiek en deze in een praktisch en politiek coherent programma modelleren. Een ander voordeel van een representatieve democratie is efficiëntie, aangezien het besluitvormingsproces in een representatieve democratie gestroomlijnd is en daarom snel, aangezien de vertegenwoordigers weinig zijn in vergelijking met het enorme aantal mensen dat zij vertegenwoordigen. In een directe democratie waar het publiek betrokken is bij de besluitvorming, staat het proces voor grote logistieke uitdagingen, vooral als een dergelijk systeem van overheid wordt toegepast in een land met een grote bevolking. Verantwoording is een ander voordeel gezien in een representatieve democratie, aangezien de vertegenwoordigers verantwoordelijk zijn voor alle beslissingen die zij nemen, ondanks de bevoegdheid om het publiek te vertegenwoordigen in het bestuur van het land. Verantwoording zou onmogelijk zijn bij afwezigheid van de gekozen vertegenwoordigers.
Nadelen van een representatieve democratie
Met alle voordelen verbonden aan de representatieve democratie, lijkt het misschien het ideale bestuurssysteem dat in elk land kan worden toegepast. Een representatieve democratie heeft echter ook tal van nadelen tegen dit regeringssysteem. Een nadeel dat te zien is in een representatieve democratie is het misplaatste vertrouwen van het publiek als hun stem in de regeringszaken eindigt na de verkiezing van hun respectievelijke vertegenwoordigers. De hoop en aspiraties van alle leden van het publiek, evenals hun verwachtingen over hoe hun zaken moeten worden onderzocht, berusten op de gekozen vertegenwoordigers, die misschien doof zijn voor hun belangen. In de meeste gevallen na hun verkiezing, duwen deze vertegenwoordigers vervolgens hun individuele en zelfzuchtige agenda's en vervreemden ze de behoeften van het publiek. Een ander nadeel gezien in een representatieve democratie is dat alleen naar de zaken van de meerderheid wordt gekeken. In een representatieve democratie zijn verkozen vertegenwoordigers degenen die de meerderheid van stemmen krijgen bij een verkiezing en in de meeste gevallen wordt er geen vertegenwoordiger unaniem gekozen. Er is een kleine minderheid wiens beslissing bij verkiezingen wordt genegeerd en genegeerd en daarom vaak verwaarloosd wordt in het besturen van regeringszaken. Het representatieve democratische systeem heeft nog een tekortkoming en het publiek aanvaardt of verwerpt het manifest van een toekomstige vertegenwoordiger in zijn geheel en kan daarom een relatief progressief manifest afwijzen vanwege enkele dubieuze clausules daarin. Aan de andere kant is er een mogelijkheid voor het publiek om een slechte of corrupte vertegenwoordiger te kiezen nadat hij is gemanipuleerd om dit te doen door steekpenningen of valse beloften. De gekozen vertegenwoordiger kan ervoor kiezen om hun beloften aan de kiezers niet na te komen en verwacht geen gevolgen, behalve de weigering van een herverkiezing.
