Wat is een schijnbaar lot?
Wat was een schijnbaar lot?
De schijnbare bestemming was het in de volksmond vastgehouden geloof in de 19e eeuw dat Amerikaanse kolonisten door God waren bestemd om het territorium van het land uit te breiden. De term werd voor het eerst gepubliceerd in de Verenigde Staten Magazine en Democratic Review in de zomer van 1845. Historici zijn het er grotendeels over eens dat het artikel is geschreven door de redacteur van het tijdschrift, John L. O'Sullivan, die verklaarde dat het de manifeste bestemming was van de kolonisten om vrijelijk verspreiden en het hele continent ontwikkelen (door "Providence" aan hen gegeven).
Aanhangers van deze beweging gebruikten drie onderwerpen om een verhoogde deelname aan de manifestbestemming aan te moedigen. De belangrijkste thema's zijn: deugd van het land en zijn bevolking, het lot om de wil van God te doen, en missie om de Amerikaanse cultuur en manier van leven naar de westelijke regio van het land te verspreiden. Niet alle individuen waren het echter eens met het concept van expansie en verovering van het westen. Veel belangrijke politieke figuren, waaronder Abraham Lincoln en Ulysses S. Grant, gaven publiekelijk uiting aan hun onenigheid met het idee.
Uitbreiding van het Amerikaanse grondgebied
Het idee van manifest kwam voor net nadat de VS de staat Texas hadden geannexeerd. Ondanks het onvermogen om nationale consensus te bereiken, werd het manifeste lot vaak geciteerd naar aanleiding van deze daad. Het werd vooral populair in de periode tussen de oorlog van 1812 en het begin van de Amerikaanse burgeroorlog in 1860. Gedurende deze periode, ook wel territoriale expansie genoemd, verwierven de VS de huidige staten Oregon, New Mexico, Arizona, Californië en Alaska (naast andere staten en territoria). De manifeste bestemming werd ook gebruikt om de poging te ondersteunen om vanaf de jaren vijftig Cuba over te nemen van Spanje.
Legacy of Manifest Destiny
Historici nemen verschillende meningen over de invloed en impact van de manifeste bestemming. Sommigen beweren dat het heeft bijgedragen aan de vorming van de VS in het land dat het nu is, terwijl anderen beweren dat de invloed ervan door sommige auteurs is geromantiseerd. Het idee van een manifeste bestemming heeft echter een blijvende erfenis achtergelaten in de wereld. Thomas Jefferson, Abraham Lincoln, Theodore Roosevelt, Woodrow Wilson, Harry Truman en George W. Bush hebben allemaal gebruik gemaakt van de retoriek van een Amerikaans doel om de democratie over de hele wereld te verspreiden en te verdedigen.
Dit concept heeft in de loop van de geschiedenis verschillende politieke acts gevormd, waaronder: de steun van Woodrow Wilson aan de Eerste Wereldoorlog om de democratie te verspreiden, de door de VS geleide interventie en uitvoering van de democratie in Japan en Duitsland na de Tweede Wereldoorlog, de Amerikaanse oorlog in Afghanistan en Irak in de 21e eeuw, en Thomas Jefferson's idee van een "Empire of Liberty". Hoewel de uitdrukking 'gemanifesteerde bestemming' zelden werd gebruikt in politieke toespraken, bleef het idee van invloed op de politieke ideologie en de overtuiging dat de VS de 'leider van de vrije wereld' is.
Kritiek op het manifeste lot
Een van de grootste kritieken achter het idee van de manifeste bestemming is dat het is gebruikt om het Amerikaanse imperialisme te rechtvaardigen. Amerikaans imperialisme is het geloof en het algemeen geaccepteerde concept dat de Amerikaanse regering de legers, economieën en culturen van andere landen over de hele wereld beïnvloedt en controleert. Dit is het meest voorkomende argument van critici over betrokkenheid van de VS bij oorlogen, geschillen en industrieën in het buitenland, met name in het Midden-Oosten. Om de negatieve connotatie rond de termen "manifest lotsbestemming" en Amerikaans imperialisme te verwerpen, creëerden sommige academische auteurs de uitdrukking "natievorming". Deze term is vaak gebruikt in discussies over het Amerikaanse buitenlandse beleid.
