Wat is een Xerophyte?

Xerofyten zijn plantensoorten die zich hebben aangepast om in droge of dessertomstandigheden te leven. Xerophyten zijn geëvolueerd om te dragen en te overleven in extreme en zware omstandigheden. Ze zijn te vinden van de dorre en hete woestijnen van Afrika tot het ijskoude Arctische poolgebied.

Unieke kenmerken van Xerophytes

Planten vertrouwen in het algemeen op grond voor water en voedingsstoffen via hun wortels. Beide ingrediënten zijn essentieel voor hun overleving. Maar er zijn plaatsen op aarde met droge en extreme klimaten met beperkte waterbronnen. Dankzij bepaalde unieke kenmerken van xerofyten kunnen ze waterverlies voorkomen en in andere gevallen water opslaan voor hun overleving. De xerofyten gebruiken verschillende functies om watertekort tegen te gaan. Waaronder:

verminderde bladgrootte
dikke, vlezige bladeren
wasachtige of harige bladcoatings
laat vouwen / herpositioneren
dichte verpakking van bladeren
lage huidmonddichtheid
uitgebreide wortels
wateropslag in stengel en knollen
verminderde stomatale dichtheid
wasachtige huidmondjes
hebben gezonken huidmondjes of open hun huidmondjes alleen 's nachts
CAM fotosynthese.

Soorten Xerofyten

Er zijn drie soorten xerofyten: vetplanten, niet-succulente vaste planten en kortstondige wezens. Alle drie gebruiken ze verschillende technieken om met watergebrek om te gaan.

Succulenten gebruiken opslagtechnieken om hun essentiële waterbehoeften te dekken. Ze doen dit door water in hun stelen of bladeren op te slaan.

Niet-succulente vaste planten worden beschouwd als werkelijke xerofyten. Ze gebruiken effectief snelle wortelgroei en uitgebreide wortelsystemen om de watertoevoer uit de bodem te maximaliseren. Ze gebruiken ook de verkleining van bladeren en laten vouwen of rollen om het waterverlies door het transpiratieproces tot een minimum te beperken.

Efemerals hebben een ander kenmerk aangepast om met de barre omgeving om te gaan. Deze planten gebruiken neerslag op zijn best; ze voltooien snel hun kiemproces en bereiken volwassenheid om bloemen en zaden te produceren.

Key Adaptions door Xerophytes

Xerophyten passen verschillende functies aan op basis van hun klimaat, geografie en vereisten. Deze aanpassingen zijn gemaakt voor een op de drie belangrijke mechanismen: opslag van water, wateropname of beperking van waterverlies.

Aanpassingen om waterverlies te beperken

Xerofyten passen zich aan om waterverlies op verschillende manieren te beperken. Sommigen groeien gekrulde bladeren terwijl anderen groot haar op hun oppervlak laten groeien. Enkele xerofyten beperken het waterverlies door stomatale activiteiten.

Aanpassingen om water op te slaan

Veel xerofyten hebben aangepaste manieren om water op te slaan door het hebben van vlezige stengels en knollen. Deze planten laten op succulente wijze bladeren en stelen groeien om water in te bewaren.

Aanpassingen voor wateropname

Deze xerofyten ontwikkelen uitgebreide en diepe wortels om maximaal water uit de bodem aan te tikken. Sommigen van hen absorberen ook vocht uit de lucht en dauw door hun bladharen en trichomen.