Wat is Larsen C?

De Larsen C is een lange, fringing ijsschap gelegen in het noordwesten van de Weddell-zee, die zich uitstrekt langs de oostkust van het Antarctisch Schiereiland van Cape Longing. De ijsplaat Larsen is genoemd naar de kapitein van het Noorse walvisvaartuig Captain Carl Anton Larsen die ergens in december 1893 langs het ijs voer. Idealiter is de Larsen-ijsplaat een verzameling schappen die bezet of bezet zijn in verschillende baaien langs de kust. kust. Er zijn verschillende segmenten van de Larsen gevonden van noord tot zuid, zoals Larsen A, Larsen B en Larsen C onder anderen. Sinds het midden van de jaren negentig zijn er verschillende rapporten geweest over het uiteenvallen van de ijsplaat, de meest populaire is de dramatische ineenstorting van Larsen B in 2002.

Larsen C

Larsen C is een van de grootste ijsplateaus van Antarctica, met een oppervlakte van ongeveer 19.000 vierkante mijl. Hoewel de stabiliteit van Larsen C werd gerapporteerd in 2004, waarschuwde het rapport altijd dat een aanhoudende opwarming van de atmosfeer in het volgende decennium zou kunnen resulteren in het uiteenvallen van het ijs. In de zomer van 2016 is gesuggereerd dat de desintegratie van Larsen C al is begonnen. Wetenschappers namen foto's van de groeiende kloof die liep op de Larsen C-plank op 10 november 2016, die ongeveer 60 mijl lang was geworden, een breedte van ongeveer 299 voet en een diepte van 1.600 voet. De kloof had tegen 16 december nog eens 13 mijlen verlengd tot het punt dat het enige overgebleven ijsplateau een gebied van 12 mijl besloeg en ijsafgraving werd in 2017 als een belangrijke mogelijkheid beschouwd. Wanneer de ijsberg uiteindelijk scheidt, zal de Larsen C-ijsplateau verliezen ongeveer 9% tot 12% van zijn oppervlakte is goed voor 20.000 tot 23.000 vierkante mijlen. De resulterende ijsberg zou de grootste zijn die in de geschiedenis is opgetekend, ruwweg de grootte van de Amerikaanse staat Delaware. Het gebroken fragment wordt geschat op ongeveer 1.150 voet dik met een oppervlakte van 19.000 vierkante mijlen of de grootte van Trinidad en Tobago.

Oorzaak van de ineenstorting van Larsen C

Wetenschappers geloven dat de Larsen C, samen met de recente ijsplaat in elkaar stort in zowel de Noordpool als de Zuidpool, verband houden met klimaatverandering. De meeste snel desintegrerende ijsplaten op Antarctica liggen op het schiereiland van Antarctica. Sinds 1950 is het gebied opgewarmd tot 2, 5 graden Celsius en wordt het een van de snelst opwarmende plekken op aarde. De snelle ineenstorting van ijsplaten wordt toegeschreven aan warmere lucht en temperaturen, evenals een verhoogde smelt op het oppervlak van het ijsplateau. Uitschakeling van zee-ijs kan ook bijdragen aan het instorten van ijsplaten.

Verwachte effecten van de desintegratie van Larsen C

Volgens onderzoekers zal de desintegratie van Larsen C het landschap van het Antarctisch Schiereiland veranderen, waardoor het resterende ijsplaatje minder stabiel en daardoor kwetsbaarder wordt. De Larsen C Ice Shelf is de op drie na grootste ijsplaat die zich op de zuidpool bevindt, en volgens wetenschappers zijn er verschillende gletsjers op het land achter. Als Larsen C Ice Shelf op dezelfde manier verslechtert als Larsen B in 2002, zullen de langzaam glijdende gletsjers een minder barrière hebben als ze naar de oceaan gaan. De zeespiegel wordt niet direct beïnvloed door het afbreken van de ijsplaat van Antarctica, omdat het fragment al boven op de oceaan zweeft. Als al het ijs dat de Larsen C Ice Shelf momenteel tegenhoudt de oceaan zou binnendringen, zouden de mondiale wateren naar schatting 3, 9 inch stijgen.