Wat zijn de terrestrische planeten?
De planeten in het zonnestelsel zijn gecategoriseerd in twee primaire groepen op basis van hun respectieve planetaire oppervlakken: gasreuzenplaneten en aardse planeten. Terrestrische planeten worden gedefinieerd als planeten die vaste oppervlakken hebben en voornamelijk bestaan uit silicaatverbindingen. Het zonnestelsel heeft slechts vier terrestrische planeten: Mars, Aarde, Venus en Mercurius.
De terrestrische planeten van het zonnestelsel
Kwik
Mercurius is de kleinste van de vier terrestrische planeten van het zonnestelsel met een equatoriale straal van 1.516 mijl. De planeet verduistert zelfs satellieten zoals Titan in grootte. Echter, Mercurius heeft de op één na hoogste dichtheid van elke planeet in het zonnestelsel met een dichtheid van 5.427 gram per kubieke centimeter die alleen wordt overschreden door die van de aarde. De hoge dichtheid van Mercurius biedt een glimp van de interne structuur van de planeet waarvan wordt aangenomen dat deze rijk is aan ijzer. De kern van de planeet, in het bijzonder, wordt verondersteld het hoogste ijzergehalte van elke planeet in het zonnestelsel te hebben. Astronomen geloven dat de gesmolten kern van Mercurius 55% van het totale volume voor haar rekening neemt. De mantel van de ijzerrijke kern is de mantel die voornamelijk bestaat uit silicaten. De rotsachtige korst van de planeet is 21, 75 km dik. Kwik ligt 0, 39 AU (astronomische eenheden) weg van de zon en is daarmee de dichtstbijzijnde planeet naar de zon. Vanwege de nabijheid van de zon stijgen de oppervlaktetemperaturen op Mercurius en bereiken ze een hoogte van 700 K.
Venus
Venus is de naaste buur van de aarde en is ook een van de vier terrestrische planeten van het zonnestelsel. De planeet is de op een na grootste van de aardse planeten met een equatoriale straal van 7.514 mijl; alleen overtroffen door de aarde. De dikke atmosfeer van Venus is echter de dichtste in het zonnestelsel met een atmosferische druk die 92 keer zo groot is als die van de aarde. De dikke atmosfeer bestaat uit koolstofdioxide dat een broeikaseffect heeft op de planeet en leidt tot oppervlaktetemperaturen om te stijgen tot ongeveer 735 K, de hoogste van elke planeet in het zonnestelsel. Het oppervlak van de planeet wordt gedomineerd door vulkanische vlaktes die ongeveer 80% van het oppervlak bedekken. Het oppervlak beschikt ook over talrijke inslagkraters waarvan sommige 174 mijl in diameter zijn.
Aarde
Van de vier terrestrische planeten is de aarde de grootste met een equatoriale straal van 3.958, 8 mijl. De planeet is ook de enige terrestrische planeet waarvan bekend is dat ze een hydrosfeer heeft. De aarde is de op twee na dichtstbijzijnde planeet van de zon met zijn afstand van de zon van 92.955.902 mijlen die 1 AU (astronomische eenheid) vormen. De planeet heeft ook de hoogste dichtheid van elke planeet in het zonnestelsel, waarbij de dichtheid wordt vastgesteld op 5, 514 gram per kubieke centimeter. Silica en Alumina zijn de twee verbindingen die in de hoogste concentraties op de aardkorst worden aangetroffen, waarbij de twee 75, 4% uitmaken van de continentale korst en 65, 1% van de oceanische korst.
Mars
Mars is een andere terrestrische planeet in het zonnestelsel en bevindt zich het verst van de zon op een afstand van 1, 5 AE. De planeet heeft een equatoriale straal van 2110 km, waardoor het de op één na kleinste terrestrische planeet is. Marsoppervlak bestaat voornamelijk uit basaltgesteenten. De korst van de planeet is vrij dik en varieert tussen 78 mijl en 25 mijl in de diepte.
Dwerg planeten
Er zijn andere kleinere planeten bekend als dwergplaneten die weinig kenmerken hebben die terrestrische planeten definiëren, zoals de aanwezigheid van een vast oppervlak. De oppervlakken van deze dwergplaneten zijn echter gemaakt van ijsachtige materialen en kunnen daarom niet worden geclassificeerd als aardse planeten. Deze dwergplaneten omvatten Pluto en Ceres.
