Welke landen waren betrokken in de Falklandoorlog?
De Falkland-oorlog was een conflict tussen het Verenigd Koninkrijk en Argentinië en het werd uitgevochten over het grondgebied in het zuidelijke deel van de Atlantische Oceaan. De oorlog duurde ongeveer tien weken nadat het begon in april 1982. De regio's waar de naties voor vochten waren de Falklands-eilanden en ook South Georgia en de South Sandwich Islands. Voordat de oorlog uitbrak, waren het VK en Argentinië betrokken geweest bij een diplomatieke ruzie over het eigendom van de eilanden. Enerzijds beweerde de Argentijnse overheid dat de eilanden deel van haar grondgebied waren, terwijl de Britse regering beweerde dat de eilanden vanaf het midden van de 19e eeuw deel van haar territoria waren geweest. Hoewel het conflict een oorlog wordt genoemd, heeft geen van de naties officieel de oorlog verklaard, hoewel ze het eiland als oorlogsgebied hebben ingedeeld.
Argentinië Betrokkenheid bij de Falklandoorlog
De Argentijnse regering was de belangrijkste aanstichter van de oorlog toen deze zijn troepen naar de Falklandeilanden stuurde als onderdeel van een militaire operatie, genaamd Operation Rosario. De Argentijnse regering classificeerde de invasie als onderdeel van haar inspanningen om haar land terug te winnen. Als onderdeel van het proces heeft ARA Santisima Trinidad-marine begin april verschillende leden van de Argentijnse Special Forces naar Stanley gebracht. De rest van de Argentijnse invasiemacht arriveerde op het eiland aan boord van het schip ARA Cabo San Antonio. Een deel van de Argentijnse strijdkrachten die op het eiland landden was onder het commando van Guillermo Sanchez-Sabarots, een Argentijnse luitenant-commandant. Een van de belangrijkste doelen van de Argentijnse strijdkrachten was de Moody Brook Barracks, waar een groep Royal Marines was gestationeerd. Het Argentijnse leger was volledig verrast toen ze ontdekten dat de kazerne leeg was toen de troepen waren vertrokken om het regeringsgebouw te verdedigen.
VK Betrokkenheid bij de Falkland-oorlog
Historisch bewijs geeft aan dat het VK niet voorbereid was op een Argentijnse invasie van de eilanden en daarom hadden ze verzuimd om een noodplan op te stellen voor een dergelijk voorval. De Britse regering moest zich verlaten op de krachten die gemakkelijk te mobiliseren waren. De eerste reactie van het VK was om een nucleair aangedreven onderzeeër naar de eilanden te sturen. De Britse regering stuurde ook twee vliegdekschepen en enkele escortevaartuigen naar het eiland om de Argentijnse strijdkrachten te bestrijden. Drie troepen elite Britse commando's werden ook naar de eilanden gestuurd aan boord van een oceaanstomer die de regering had aangevraagd voor gebruik tijdens de oorlog. Verschillende militaire experts beschouwden het als bijna onmogelijk voor de Britse regering om de eilanden te heroveren. De grootste uitdaging voor de Britten tijdens de oorlog was het enorme verschil in luchtmacht tussen hun luchtmacht en de Argentijnse luchtmacht. Een van de belangrijkste vliegtuigen tijdens de operatie was een Vulcan Bomber die meer dan 9.200 mijl vloog op een enkele missie. Enkele van de meest invloedrijke Britse commandanten tijdens de oorlog waren onder meer Julian Thompson en Tony Wilson.
Gevolgen van de Falkland-oorlog
De Falklandoorlog werd gevochten van 2 april tot 14 juni 1982. Een van de belangrijkste resultaten van de oorlog was dat verschillende doden vielen van bijna 1.000 mensen, van wie de meesten afkomstig waren uit Argentinië. De oorlog vergrootte ook de populariteit van verschillende politici zoals Margaret Thatcher.
