Presidenten van Irak Sinds 1958
De regering van Irak is een democratische federale parlementaire republiek. Het bestaat uit drie afdelingen, de uitvoerende, wetgevende en gerechtelijke. De belangrijkste figuren binnen de regering zijn de premier, de raad van afgevaardigden, de ministerraad en de president. Dit artikel gaat in op een paar van de meest opvallende presidenten van Irak.
Opmerkelijke presidenten van Irak
Muhammad Najib ar-Ruba'i
De eerste president van Irak was Muhammad Najib ar-Ruba'i, die diende in de rol van 14 juli 1958 tot 8 februari 1963. Ar-Ruba'i en Abdul Karim Qassim voerden een succesvolle staatsgreep uit tegen de laatste koning van Irak, Faisal II. Hij hielp het Front of National Union oprichten, een samenwerkingsverband van communisten, Ba'ath-partij, onafhankelijken en nationale democraten, die de opstand tegen de koning leidden. Toen koning Faisal II aftrad, vormden de rebellen de soevereiniteitsraad die bestond uit leden uit alle etnische gemeenschappen. Ruba'i werd de voorzitter en vertegenwoordigde de soennitische gemeenschap. Zijn regering werd in 1963 omvergeworpen door een nieuwe staatsgreep.
Ahmed Hassan al-Bakr
Ahmed Hassan al-Bakr was de vierde president van Irak en de eerste president van de Baath-partij. Hij diende van juli 1968 tot juli 1979. Al-Bakr was ook betrokken geweest bij de revolutie die koning Faisal II omverwierp. Voordat hij president werd, was al-Bakr vicepresident onder de regering van de Arabische Socialistische Unie. Toen hij werd omvergeworpen, begon hij de steun van de Ba'ath-partij te vergroten en kritiek te uiten op de nieuwe regering. In 1968 nam de Ba'ath-partij het roer over. Onder zijn voorzitterschap financierde de overheid subsidies op basisgoederen, verlaagde belastingen en voerde publieke welzijnsprogramma's uit. De kwaliteit van het leven in Irak begon te verbeteren in de jaren 1970 toen de olie-industrie succesvoller werd. Saddam Hoessein, de neef en vicepresident van Al-Bakr, begon in 1976 toenemende verantwoordelijkheden op zich te nemen naarmate de gezondheid van de president afnam. Al-Bakr nam ontslag in 1979 en Hussein nam zijn plaats in.
Saddam Hussein
Saddam Hussein was van 1979 tot 2003 de president van Irak en maakte hem de langst dienende president in de geschiedenis van het land. Zijn presidentschap wordt het meest herinnerd om zijn brutaliteit en misdaden tegen de menselijkheid. Bij de officiële aantreden, Hussein had zijn politieke vijanden gearresteerd en berecht voor verraad, velen veroordeeld tot de doodstraf. Deze stap zette de weg voor zijn heerschappij over het land. In 1980 leidde hij een invasie van Iran in een poging de Shi'itische opstand te stoppen. Veel van de superkrachten ter wereld hebben deze stap ondersteund. Met hun steun gebruikte hij chemische wapens, nam deel aan genocide tegen de Koerdische gemeenschap en begon een nucleair programma. Deze oorlog duurde 8 jaar en verwoestte bijna de economie. Na het einde leidde Hussein een invasie van Koeweit om land terug te nemen dat ooit aan Irak had toebehoord. Dit werd in 1991 gestopt door door de VS geleide troepen. Irak trad politieke en sociale onrust binnen onder economische sancties van de VN. De VS zijn het land binnengevallen in 2003 op verdenking van massavernietigingswapens en een relatie tussen Hussein en Osama bin Laden. Hussein werd eind 2003 gevangengenomen, berecht voor misdaden tegen de menselijkheid in november 2006 en in december 2006 geëxecuteerd.
De rol van de president in Irak
De president van Irak bekleedt de belangrijke positie als staatshoofd. De president wordt niet gekozen door het grote publiek, maar eerder door de Raad van Afgevaardigden met een tweederde meerderheid. De persoon in deze positie kan slechts voor twee termijnen van 4 jaar dienen. Sommige van de presidentiële verantwoordelijkheden omvatten het wijzigen van verdragen en wetten, het uitvoeren van ceremoniële evenementen voor het leger en het afgeven van gratie per verzoek van de minister van Binnenlandse Zaken.
Presidenten van Irak Sinds 1958
| Presidenten van Irak | Termijn op kantoor |
|---|---|
| Muhammad Najib ar-Ruba'i | 1958-1963 |
| Abdul Salam Arif | 1963-1966 |
| Abdul Rahman Arif | 1966-1968 |
| Ahmed Hassan al-Bakr | 1968-1979 |
| Saddam Hussein | 1979-2003 |
| Leeg onder coalitieregering | 2003-2004 |
| Ghazi Mashal Ajil al-Yawer | 2004-2005 |
| Jalal Talabani | 2005-2014 |
| Fuad Masum (zittend) | 2014-2018 |
| Barham Salih | 2018- |
