Lijst van communistische landen vandaag
Een communistisch land dat ook wordt aangeduid als een marxistisch-leninistische staat, is een land dat bestuurd en beheerd wordt door een enkele partij gebaseerd op de marxistisch-leninistische filosofie. Het doel van een communistische staat is om het communisme of een gevoel van gemeenschappelijk eigenaarschap van de productiemiddelen te bereiken en de sociale klassen te schrappen. Sommige van de communistische staten hebben een functionerend politiek participatieproces waarbij een aantal niet-partijorganisaties betrokken zijn, zoals vakbonden en werknemersvertegenwoordigers. De uitdrukking "communistische staat" wordt voornamelijk gebruikt door de westerse landen om te verwijzen naar de landen die het communisme beoefenen. Deze landen beschrijven zichzelf echter niet als communisten en beschouwen zichzelf niet als het bereikte communisme. Ze noemen zichzelf socialistische of arbeidersstaten.
Kort overzicht van de communistische staten
Tijdens het tijdperk van de Sovjet-Unie waren communistische landen te vinden in Afrika, Azië en Oost-Europa. Deze communistische landen veranderen echter snel in een staat met meerdere partijen en nemen verschillende filosofieën over. Sommige van de meerpartijenstaten met regerende communistische partijen zijn Brazilië, Nepal, India en Rusland. Tegenwoordig zijn er slechts vijf communistische staten, waarvan sommige moeite hebben om vast te houden aan het communisme. Dit artikel concentreert zich op de vijf communistische landen die nog steeds vasthouden aan het marxisme-leninisme.
5. Laos (sinds 1975)
De Lao People's Democratic Republic werd een communistisch land in 1975 na een revolutie die werd gesteund door de Sovjet-Unie en Vietnam. Voor die tijd was het land een monarchie. In 1975 stapte Pathet Lao, een communistische beweging in Laos, met de hulp van het Volksleger van de Sovjetunie en Vietnam de Royalistische Lao-regering omver, waarbij King Savang Vatthana op 2 december 1975 aftrad. De Pathet Lao-regering onder leiding van Kaysone Phomvihane veranderde de naam van het land in Lao People's Democratic Republic en stond de Vietnamese regering toe om zijn strijdkrachten in het land te hebben en adviseurs voor te stellen om te helpen bij het beheer van het land. De heersende partij van Laos, de Lao People's Revolutionary Party, ontstond uit de Communistische Partij van Vietnam en regeert het land sinds 1975. De partij heeft drie beleidsvormende organen; Centraal Comité, Secretariaat en Politburo, het hoogste orgaan. LPRP past de principes van democratisch centralisme toe in haar operaties. In het verleden werd het feest semi-geheim uitgevoerd, maar het wordt nu meer open als nieuwe leiders de leiding nemen. De partij wordt gerund door hoog aangeschreven militaire functionarissen.
4. Cuba (sinds 1959)
De Cubaanse revolutie van 1959 is een van de bloedigste gebeurtenissen in de geschiedenis en een politiek keerpunt voor Cuba. Tijdens de revolutie werden duizenden burgers geëxecuteerd voor politieke misdaden, waarbij Fidel Castro de regering overnam. In 1961 was Cuba een volledig communistische staat met nauwe banden met de Sovjet-Unie. Tegenwoordig is Cuba de enige communistische staat buiten Azië. Na de revolutie hebben de Verenigde Staten een verbod ingesteld op de handel met Cuba. Toen de Sovjet-Unie in 1991 instortte, richtte Cuba zich tot China, Venezuela en Bolivia als nieuwe handelspartners en bronnen van subsidies. De heersende partij in Cuba is de Communistische Partij van Cuba. De partij schrijft toe aan de marxistisch-leninistische filosofie en zijn rol wordt beschreven in de Cubaanse grondwet als de 'leidende kracht van de samenleving en van de staat'. De oorspronkelijke Communistische Partij van Cuba werd opgericht in de jaren 1920. Het werd hernoemd naar Popular Socialist Party in 1944. In 1961, de Integrated Revolutionary Organization. De huidige CPC werd op 3 oktober 1965 opgericht, met Fidel Castro als eerste secretaris van het Centraal Comité.
3. Vietnam (sinds 1954)
De status van Vietnam als een communistisch land houdt verband met zijn associatie met de Sovjet-Unie. Na de Indochina-oorlog werd Vietnam in tweeën verdeeld; Noord-Vietnam en Zuid-Vietnam. Noord-Vietnam, dat bondgenoot was van de Sovjet-Unie, werd communist, terwijl Zuid-Vietnam, dat de Verenigde Staten steunde, democratisch bleef. Na twee decennia van oorlog kwamen de twee delen samen en Vietnam werd een verenigd communistisch land in 1976. Het bleef een echt communistische staat tot 1986 toen het begon internationale steun te bereiken die tot verscheidene politieke hervormingen leidde. De stichtende en heersende partij in Vietnam is de Communistische Partij van Vietnam. CPV is sinds 1988 de enige wettelijke partij in het land en zijn suprematie wordt gegarandeerd door de grondwet. De partij heeft een unitaire regering behouden en heeft controle over de media, de staat en het leger. De Vietnamese en de landelijke pers verwijzen naar CPV een "Dang ta" wat "onze partij" betekent. De huidige secretaris-generaal van het Centraal Comité is Nguyen Phu Trong.
2. China (sinds 1949)
De Volksrepubliek China heeft een van de sterkste economieën ter wereld. Verrassend genoeg is het een van de communistische supermachten. China werd in 1949 uitgeroepen tot een communistisch land onder leiding van Mao Zedong en zijn Little Red Book. Mao's doel was om het kapitalisme in zijn land te elimineren als onderdeel van de Culturele Revolutie. China wordt vaak "Rood China" genoemd vanwege de invloed die de communistische partij heeft over het land. De stichtende en heersende communistische partij in China is de Communistische Partij van China of de Chinese Communistische Partij. Het is de enige regerende partij in het land. CPC werd opgericht in 1921 en groeide zeer snel dat het in 1949 de nationalistische Kuomintang uit China dreef en de Volksrepubliek China oprichtte. De partij is gebaseerd op democratisch centralisme. Het Nationale Congres dat om de 5e jaar wordt bijeengeroepen, is het hoogste orgel van de partij. Andere organen zijn het Permanent Comité, het Centraal Comité en het Politbureau. Er zijn andere politieke partijen in China die deel uitmaken van het Verenigd Front.
1. Noord-Korea (sinds 1948)
Noord-Korea werd een communistisch land in 1948 na de onafhankelijkheidsverklaring van Zuid-Korea. Noord-Korea verklaarde zijn soevereiniteit vrijwel onmiddellijk en Kim II Sung werd geïnstalleerd als de nieuwe leider van het land. Interessant is dat de regering van Noord-Korea het land niet beschouwt als een communist, maar dat de heersende familie een merk van het communisme promoot dat verankerd is in het concept van "Juche" of zelfredzaamheid. Juche werd geïntroduceerd in de jaren 1950 en promootte de ideeën van de leiding van Kim en werd een overheidsbeleid in de jaren zeventig. De grondwet van Noord-Korea werd herzien in 2009 en alle vermeldingen van marxistisch-leninistische ideeën werden verwijderd. Het woord communisme is ook verwijderd. De regerende partij in Noord-Korea is de Arbeiderspartij van Korea. De partij werd opgericht in 1949 na de fusie tussen de Arbeiderspartij van Zuid-Korea en de Arbeiderspartij van Noord-Korea.
