Presidenten van Syrië Sinds 1961

Syrië is een unitaire semi-presidentiële dominante partijrepubliek in West-Azië. De hoofdstad is Damascus, dat tevens de grootste stad van het land is. De president van Syrië is het staatshoofd en de regering. Het referendum van 2012 veranderde het land van een presidentiële staat in een semi-presidentiële staat. In dit artikel bespreken we de rollen van de president en een aantal van de mensen die de functie bekleedden.

Presidenten van Syrië Sinds 1961

Nazim al-Kudsi

Al-Kudsi werd geboren in 1906 en stierf later in 1963. Hij ondernam de meeste van zijn studies buiten Syrië en keerde terug naar zijn thuisland na het behalen van zijn Ph.D. van de universiteit van Genève. Hij sloot zich aan bij de politiek in 1935, waar hij zich aansloot bij een anti-Franse onafhankelijkheidsbeweging genaamd ALEPPO. Hij won een parlementaire zetel in 1936 en werd later benoemd tot ambassadeur in de VS. Hij rende opnieuw naar de zetel van het parlement uit 1947 en won. Hij won bij de volgende drie verkiezingen, waardoor hij twintig achtereenvolgende jaren als parlementslid diende. Hij rende in 1961 voor de functie van president en won. Hij herstelde gezonde relaties met Libanon, Jordanië, Saoedi-Arabië en het westen als president. Tijdens zijn bewind had hij echter verzuurde relaties met Irak en Egypte. Hij herstelde de economie door geld van de Wereldbank te krijgen. Sommige legerofficieren dachten echter dat hij hen buitenspel zette in politieke aangelegenheden en ze probeerden in 1962 een staatsgreep. Een nieuwe staatsgreep was gepland in 1963 en leidde hem naar ballingschap in Jordanië, waar hij tot zijn dood leefde.

Lu'ay Al-Atassi

Attasi werd geboren in 1926 in de stad Homs. Hij trad toe tot de militaire academie van Homs en nam deel aan de Arabisch-Israëlische oorlog in 1948 in Palestina. Hij werd benoemd tot ambassade in verschillende ambassades, onder meer in Egypte en de VS. Na de staatsgreep die het bewind van Al-Kudsi ten val bracht, werd Al-Atassi door de militaire officieren tot interim-regering benoemd. Hij werd later tot president benoemd door de Nationale Raad voor het Revolutionaire Commando. Later nam hij ontslag als president in juni 1963 en onthield zich van verdere politieke activiteiten.

Amin al-Hafiz

Al-Hafiz werd geboren in Aleppo City in 1921, waar hij zich in het midden van de jaren twintig bij het leger aansloot en zijn politieke leven begon in 1958. Hij maakte deel uit van de delegatie die de Egyptische president ontmoette, waar de twee landen fuseerden. Na de politie en het daaropvolgende ontslag van Al-Attassi werd Al-Hafiz de president. Saed Jadad gooide zijn regering omver. Hij werd gevangen gezet in Damascus maar werd later vrijgelaten en woonde in Libanon.

Nurredin Al-Atassi

Al-Atassi werd geboren in 1929 en werd een professionele arts. Hij werd de president in 1966 maar had geen bevoegdheden aangezien de echte macht aan de afgevaardigde algemene secretaresse werd toegekend. In 1970 leidde de minister van Defensie Hafez al-Hasad een staatsgreep die de regering ten val bracht. Al-Atassi werd gearresteerd en gevangen gezet in Damascus, waar hij een gevangenisstraf van 22 jaar vervulde.

Bashar al-Assad

Bashar nam de macht over in 2000, en hij is een zoon van Hafez Al-said die de positie bekleedde van 1971 tot 2000. Hij is een getrainde arts die zijn medische graad heeft behaald aan de universiteit van Damascus. Hij trad ook toe tot het leger en leidde de Syrische bezetting van Libanon in 1998. Hij werd gekozen tot president in 2000 en vervolgens in 2007 zonder enige kandidaat. De eerste omstreden verkiezingen vonden plaats in 2014, waar Assad de functie heeft behouden. Hij was betrokken bij de VN-lijst met 20 voorbeelden van aanklachten tegen oorlogsmisdaden die werden overhandigd aan het internationale strafhof.

Rollen, taken en verantwoordelijkheden van de president van Syrië

De Syrische president is het staatshoofd en heeft enorme bevoegdheden. Zijn of haar bevoegdheden kunnen worden gedelegeerd aan zijn of haar vicepresidenten en leden van de ministerraad. De president heeft ook de bevoegdheid om premier, ministers en ook topofficieren in te huren en te ontslaan.