Wat zijn de belangrijkste natuurlijke hulpbronnen van Pakistan?
Pakistan is een soevereine staat in Zuid-Azië en beslaat een oppervlakte van 340.509 vierkante mijlen, waarmee Pakistan het 33e grootste land ter wereld is. Pakistan heeft meer dan 212 miljoen inwoners, waardoor het land het 6e meest bevolkte land ter wereld is. In 2016 had het een nominaal bbp van $ 271 miljard en bbp op basis van koopkrachtpariteit $ 946, 667 miljoen. In hetzelfde jaar bedroeg het BBP per hoofd van de bevolking $ 1.561. Volgens economische complexiteitsindex stond het land op de 67e plaats van exportartikelen. Het fiscale jaar 2015-2016 van de uitvoer van het land werd gewaardeerd op $ 20, 8 1 miljard, en de import stond op $ 44.76 miljard. Volgens de Wereldbank is het land begiftigd met middelen en kan het zich ontwikkelen. Pakistan heeft tal van natuurlijke hulpbronnen die in het hele land te vinden zijn, van akkerland tot mineralen.
Bouwland
Een van de belangrijkste natuurlijke hulpbronnen in Pakistan is akkerland en de grootte van het bouwland in het land schommelt al enkele jaren, en in 2015 was dit ongeveer 39, 5% van het totale landoppervlak. De landbouw in Pakistan speelt een belangrijke rol en is goed voor 20, 9% van het BBP vanaf 2014-2015. De belangrijkste geteelde gewassen en Pakistan omvatten rijst, suikerriet, katoen en tarwe, en ze zijn allemaal goed voor meer dan 75% van de totale opbrengstwaarde van het gewas. Volgens de FAO is tarwe het belangrijkste voedselproduct van Pakistan en in 2005 land produceerde een gemiddelde van 21, 6 miljoen metrische ton, wat meer was dan wat in heel Afrika werd geproduceerd, namelijk 20 miljoen ton en bijna net zoveel als wat in Zuid-Amerika werd geproduceerd, wat 24, 5 miljoen ton was. In 2012 produceerde het land tussen de 23 en 25 miljoen ton tarwe. Het land is lange tijd een netto-exporteur van voedsel geweest, met uitzondering van enkele jaren waarin het door droogte werd getroffen. Het belang van de landbouw als belangrijkste bijdrage aan het BBP is dat het land in de loop van de jaren is afgenomen sinds het land zijn onafhankelijkheid heeft bereikt, en op het moment dat het land goed was voor ongeveer 53% van het BBP. In 1993 was de landbouwoogst in het land zo arm en introduceerde de overheid landbouwbeleid, zoals het verhogen van de steunprijzen en het uitbreiden van landbouwkredieten. Als gevolg van dit landbouwbeleid groeide de landbouwsector in het land van 1993 tot 1997 met ongeveer 5, 7%. Deze is nu echter gedaald tot ongeveer 4%. Hoewel landbouw overal in het land op grote schaal wordt toegepast, komt het vooral voor in de vruchtbare regio's, met name in de provincies Sindh en Punjab, die al eeuwenlang de belangrijkste landbouwpraktijken zijn.
Vee
De veeteeltsector in Pakistan speelt een cruciale rol en draagt bijna de helft van de toegevoegde waarde in de landbouwsector, wat overeenkomt met bijna 11% van het BBP van het land en iets hoger dan de plantaardige sector. Er wordt aangenomen dat Pakistan ongeveer 56, 7 miljoen geiten, 26, 3 miljoen buffels, 24, 2 miljoen runderen, 24, 9 miljoen schapen en 0, 8 miljoen kamelen heeft. Al deze dieren produceerden ongeveer 29, 4 miljoen ton melk, waarmee het land de op drie na grootste producent van melk ter wereld werd genoemd. Pakistan is grotendeels een land op het platteland en in de landbouw, en daarom speelt veehouderij een cruciale rol in de economie van het land en het is een belangrijke primaire bron van inkomsten voor duizenden boeren in het hele land. Geschat wordt dat tussen de 30 en 35 miljoen mensen van de huidige beroepsbevolking in Pakistan zich bezighouden met het houden van dieren. In 1998 vertegenwoordigde de veehouderij in het land ongeveer 7% van de totale landbouwoutput en ongeveer 9% van het BBP van het land. .
visvangst
Vissen in Pakistan speelt een belangrijke rol in de economie van het land, en het land heeft een kustlijn met strekt zich uit over een afstand van ongeveer 650 mijl. Vis is een belangrijk exportproduct in het land, maar de visserij is nog steeds onderontwikkeld en heeft nog steeds het potentieel om zich te ontwikkelen en zelfs meer geld aan het land. De maritieme zone in Pakistan is ongeveer 30% van het landoppervlak. Afgezien van de visbestanden in de zee, heeft Pakistan ook visgronden in de binnenwateren, en naar schatting heeft het land het potentieel om jaarlijks meer dan 1 miljoen ton vis te oogsten uit de mariene bronnen, waaronder ongeveer 250 demersale vis en 85 pelagische soorten. vissoorten. Daarnaast zijn er ook ongeveer 15 soorten garnalen die commercieel worden geëxploiteerd en 12 soorten koppotigen en 15 verschillende soorten kreeften. De binnenwateren in het land omvatten dammen, reservoirs, watersluizen, meren, rivieren en vijvers, die een gezamenlijk gebied van 8 miljoen hectare beslaan. De visserij in Pakistan valt onder het beheer van de commissaris voor Visserijontwikkeling (FDC), die onder het ministerie van landbouwvee valt.
bossen
Bossen in Pakistan beslaan ongeveer 4% van het totale landoppervlak in het land, en ze dienen als de belangrijkste bron van papier, hout, voedsel, brandhout, medicijnen, latex en dienen ook als plaatsen van instandhouding voor dieren in het wild en ecotoerisme. De verschillende soorten bossen verspreid over Pakistan omvatten de naaldbossen die worden aangetroffen in hoogtegebieden tussen 3200 voet en 13.100 voet boven de zeespiegel en subtropische droge bossen die zich bevinden in gebieden met een hoogte tot 3200 voet boven de zeespiegel en zij zijn vooral te vinden in de districten Islamabad Gujarat, Rawalpindi, Jhelum en Attock in Punjab. Andere bossen in het land zijn onder meer de tropische regenwouden, de rivieroevers en de mangroveboslanden.
Milieu-uitdagingen in Pakistan
In Pakistan is de milieuproblematiek al lange tijd een belangrijk punt van zorg en heeft de regering enkele inspanningen gedaan om een balans te vinden tussen economische ontwikkeling en vernietiging van het milieu. Het land is een belangrijke importeur van hernieuwbare en niet-hernieuwbare natuurlijke hulpbronnen en het is een van de grootste consumenten van fossiele brandstoffen. In Pakistan is de afdeling M ethiek verantwoordelijk voor het behoud en de bescherming van het milieu. D e grootste uitdagingen voor Pakistan zijn onder meer watervervuiling, met name afkomstig van onbehandeld rioolwater, industrieel afval en landbouwchemicaliën. Het grootste deel van de bevolking in het land heeft geen toegang tot drinkbaar water. Andere grote problemen waarmee het land wordt geconfronteerd zijn woestijnvorming, bodemerosie en ontbossing.
