10 voedingsmiddelen geliefd in hun thuisland (en elders gehaat)
10. Escargot
Escargots zijn landslakken die in de schaal worden geserveerd met knoflook, boter en peterselie. De meest populaire soort slak die wordt gegeten, is de Roman Snail, of Helix pomatia, hoewel andere soorten landslak ook populair zijn onder Europese en Amerikaanse gasten. Escargot wordt meestal geassocieerd met Frankrijk en de Franse keuken, maar velen in Portugal en Spanje genieten ook van deze delicatesse als voorgerecht of hoofdgerecht. De smaak wordt beschreven als een verworven, vaak geassocieerd met een hoge sociale status. De geschiedenis van het eten van slakken kan worden teruggevoerd naar de tijd van het Romeinse Rijk, bewijs is gevonden in geschriften en archeologische opgravingen dat dit als een elitair voedsel werd beschouwd.
9. Wortelbier
Wortelbier is een drankje dat oorspronkelijk is gemaakt van de sassafras-boom of de wijnstok van deze bomen, die bekend staan als sarsaparilla. Hierdoor kreeg wortelbier zijn kenmerkende smaak, en hoewel het oorspronkelijke ingrediënt vervolgens is verbannen voor gebruik, blijft de smaak tegenwoordig hetzelfde. Modern wortelbier is zoet, schuimig en meestal koolzuurhoudend. Andere varianten omvatten alcohol en cafeïne in hun recepten. De drank werd voor het eerst aan het publiek voorgesteld in 1876 door Charles Hires tijdens de Philadelphia Centennial-tentoonstelling en werd immens populair in de Verenigde Staten en Canada.
8. Baijiu
Baijiu is een Chinese drank die al meer dan 5000 jaar wordt geproduceerd. Het is gemaakt van graan, bevat 40 tot 60 procent alcoholgehalte, en de naam Baijiu zelf vertaalt zich naar "witte drank". De drank wordt warm geserveerd, of op kamertemperatuur in een keramische fles of container. Het is traditioneel Chinees gebruik om Baijiu met voedsel te drinken, hoewel het geen gedwongen traditie is. Er zijn tegenwoordig veel varianten van Baijiu beschikbaar, maar de smaak van traditionele Baijiu wordt beschreven als wodka-achtig, met een sterke afdronk. In 2016 werd wereldwijd 5 miljard liter van de drank verkocht, waardoor het de populairste drank op aarde is.
7. Caesars
De Caesar-cocktail is in 1969 uitgevonden door een barman genaamd Walter Chell in Calgary, Canada. Deze drank bevat wodka, tomatensap, tweekleppige schelpdieren bouillon, hete saus en Worcestershire-saus. Het wordt geserveerd in een groot glas met selderijzout rond de rand en gegarneerd met een selderijzestok en limoen. Veel variaties van de Caesar zijn tegenwoordig in Canada te vinden - sommige bevatten zelfs miniatuurhamburgers, bacon of zelfs kippenvleugels als garnering. Canadezen consumeren 350 miljoen van deze dranken per jaar en het drankje blijft duidelijk Canadees, omdat het bijna onbekend is in andere landen.
6. Amerikaanse chocolade
Amerikaanse chocolade heeft een duidelijk lichtere en zoetere smaak dan hun Europese tegenhangers. Dit komt door het feit dat Amerikaanse chocolade minder cacao en meer suiker bevat dan de laatste. In Europa bedraagt het cacaogehalte minstens 20%, terwijl dit in de Verenigde Staten zelfs 10% kan zijn. Het belangrijkste ingrediënt in Amerikaanse chocolade is suiker, waardoor het een zoete smaak krijgt. Veel Europeanen houden niet van de smaak van Amerikaanse chocolade en veel Amerikanen vinden Europese chocolade te bitter.
5. Paté
Paté wordt eigenlijk overal ter wereld gemaakt, maar misschien wel de meest bekende is de Franse en Belgische versie. Dit type pastei is gemaakt van levers van gemeste ganzen vermengd met vet, kruiden en specerijen. Het wordt dan gebakken, soms in een korst, en gekoeld voor een paar dagen in de koelkast. Het koelproces ontwikkelt de rijke smaken in de spread. Het wordt meestal geserveerd op crackers of brood, oorspronkelijk begonnen als voedsel voor de elite. Pate biedt een vlezige, rijke smaak die bijna gehaktbrood-achtig is. In Frankrijk is Pate teruggevoerd tot 1788, toen koning Lodewijk XVI werd voorgesteld aan het gerecht.
4. Leverpostej
Leverpostej is een leverpaté bestaande uit varkenslever, spek en uien. Deze verspreiding is een favoriet onder mensen uit Denemarken en wordt meestal toegepast op een stuk roggebrood. De traditie van Leverpostej in Denemarken begint al in 1847, toen het door de Fransen werd geïntroduceerd als een luxe maaltijd. Deze Deense versie van paté is vergelijkbaar met die van de Franse en Belgische versie. Tegenwoordig is het voedsel voor veel consumenten niet meer onbereikbaar en is het redelijk geprijsd. Veel Denen zullen deze verspreiding rangschikken als hun favoriet.
3. Verwerkte kaas
Amerikaanse kaas, of smeltkaas, is een geel, oranje of wit kaasproduct dat als een enkele plak in plastic is verpakt. Dit product wordt vaak gevonden op cheeseburgers uit fastfoodrestaurants over de hele wereld en staat bekend om zijn zachte en milde smaak. Sommigen beweren dat de smaak bijna plasticachtig en neutraal is. Vanwege de hoeveelheid conserveermiddelen en additieven in smeltkaas, heeft het een lange houdbaarheid, waardoor het populair is bij massaproductie voedingsbedrijven zoals restaurants. Juridisch gezien kan dit type product niet als kaas worden verkocht, het moet een "kaasproduct" worden genoemd omdat het geen 100% kaas is.
2. Zoute drop (salmiakki)
Salmiakki is een populaire zoute drop in Noord-Europa - met name Denemarken, Nederland, Noorwegen, Finland en Zweden. Door de toevoeging van ammoniumchloride aan het zoethout wordt de smaak omschreven als scherp en zout. Veel eerste keer dat consumenten hun ervaringen met Salmiakki niet zullen waarderen. Vandaag de dag zijn er in Finland meer dan 100 soorten zoethout beschikbaar en het wordt beschouwd als een hoofdbestanddeel van de Finse jeugdervaring. De Salmiakki-smaak wordt ook gebruikt in andere voedingsmiddelen, met name wodka, chocolade, ijs en zelfs pruimtabak.
1. Uitgespreide gistextract
Gistextractpasta wordt verkocht onder de naam "Marmite", "Vegemite", "Vitam-R" en meer. Vooral Marmite is sinds 1902 in Engeland in massaproductie en sinds 1919 in Nieuw-Zeeland. De Engelse versie van Marmite wijkt enigszins af van de versie die in Nieuw-Zeeland wordt geproduceerd. Beide hebben echter een uitgesproken sterke en zoute smaak. Sommigen beweren dat men de smaak voor Marmite als een baby moet krijgen, omdat de smaak niet een is die gemakkelijk op volwassen leeftijd kan worden verworven. Dit komt omdat de spread is gemaakt van gistextract, dat wordt geproduceerd als een afvalproduct van het brouwen van bier. Marmite is rijk aan vitamines, energie en foliumzuur. Eind 2011, als gevolg van de Aardbeving in Christchurch, sloot de enige Marmite-fabriek in Nieuw-Zeeland, waardoor er een zwarte markt ontstond in het land tot de droogte in maart 2013 voorbij was. Uitgespreide gistextract is een van de meest opdringerige voedselkeuzes ter wereld - ze ervaren een beetje een cultstatus in de landen waarin ze populair zijn, maar worden elders belachelijk gemaakt.
