De verwoestende gevolgen van ontbossing
Tegenwoordig staat de omgeving om ons heen voor grote uitdagingen, voornamelijk als gevolg van destructieve menselijke activiteiten. Ontbossing is zo'n uitdaging die ecosystemen over de hele wereld bedreigt. Sommige regio's zijn meer getroffen dan andere, vanwege minder strenge regels, voorschriften en beschermingsmaatregelen op dergelijke locaties. Hier is een lijst van enkele van de mooiste landschappen en biodiverse gebieden van onze planeet die worden bedreigd met ontbossing.
8. Zuid-Chili
Beroemd om zijn besneeuwde vulkanen en bergpanorama's in de Andes, het zuiden van Chili is een opmerkelijke habitat met een grote rijkdom aan flora en fauna. Het ecosysteem omvat delen van het grondgebied van Chili en Argentinië, evenals de kustwateren voor de kust van Chileense kust. De meest iconische soorten van dit leefgebied zijn zeeleeuwen, dolfijnen, bruinvissen en walvissen. Sommige van 's werelds oudste en grootste bomen groeien ook in de Valdivian bossen in Zuid-Chili. Helaas heeft ontbossing geleid tot het verlies van 60% van de geschatte 35 miljoen hectare van het oorspronkelijke bos. Er is weinig weerstand tegen de agressieve commerciële ontwikkeling hier. Grote stukken ongerepte bossen worden gekapt door de houtkapindustrie en het land wordt ook gekapt voor de teelt van dennen en eucalyptus.
7. Grotere Mekong
De thuisbasis van de zeldzame en zeer bedreigde Javaanse neushoorn, de Irrawaddy-dolfijn en de Indochinese tijger, de Grotere Mekong-regio is een landschap van surrealistische en wilde schoonheid. Delen van de zes landen van China, Cambodja, Vietnam, Laos, Myanmar en Thailand maken deel uit van de regio. Omdat het de "rijstkom" van Azië is, worden in de Greater Mekong regio ook grote menselijke nederzettingen langs de oevers van de Mekongrivier gehuisvest. Ongekende ontwikkelingsactiviteiten in de regio maken het moeilijk om de natuurlijke rijkdom hier te behouden, wat vandaag de dag nodig is.
De bosbedekking in de Greater Mekong regio is drastisch teruggelopen van 55% in de jaren 1970 tot slechts 34% in de huidige tijd. Slecht grondgebruik, een slecht economisch beleid en een hoge bevolkingsgroei hebben geleid tot de hoge ontbossingspercentages in de regio. Een toename van landconcessies voor landbouwdoeleinden en de aanleg van wegen, bruggen, dammen, enz. Hebben uitgestrekte stukken land zonder natuurlijke vegetatie uitgestrekt.
6. Amur-Heilong
De Amur-Heilong-regio vormt de 380 miljoen hectare grote Amur-stroomgebied. De rivier is beroemd als de langste onbeschadigde rivier ter wereld. De Amoer vormt een natuurlijke grens tussen de buurlanden China en Rusland. De Amur-Heilong is de thuisbasis van de ernstig bedreigde Amoerpanter en Amoer-tijger en is een van de meest biodiverse gematigde bossen die tegenwoordig bestaat. Het beschikt ook over een van de meest uitgebreide steppe-graslanden en taiga-biomen ter wereld.
De regio Amur-Heilong is een van de meest ontboste delen van een belangrijke habitat waar lokale druk en de internationale vraag naar bos- en natuurproducten de grootschalige vernietiging van bossen hebben veroorzaakt. Stroperij gaat onverminderd voort en zelfs bedreigde soorten worden niet gespaard voor Chinese traditionele medicijnvoorbereidingen.
5. Yangtze
De op twee na langste rivier ter wereld, de Yangtze-rivier, loopt voor 3.900 mijl vanaf het Tibetaanse plateau naar de Oost-Chinese Zee in de buurt van Shanghai. Het stroomgebied van de Yangtze-rivier staat bekend als een van de meest biodiverse arrays van flora en fauna ter wereld. Het bassin omvat een gebied van bijna 490 hectare en beschikt over vruchtbare wetlands, torenhoge bergen, dichte bossen en dichte menselijke nederzettingen. Het stroomgebied van de Yangtze-rivier herbergt verschillende charismatische soorten, zoals de gigantische panda, de endemische onaardse bruinvis van Yangtze en de sneeuwluipaard.
Helaas hebben de snelle verstedelijking en industriële groei in de regio een tijdperk van willekeurige ontbossing in de regio ingeluid. Het dierenleven in de regio is op grote schaal benut voor lokale en internationale markten die veel wilde dieren nodig hebben. Uitbreidende industrieën, mijnactiviteiten en uitgestrekte steden hebben de ontbossing van het Yangtze-gebied bespoedigd.
4. Madagaskar
Madagaskar, een eilandstaat voor de oostkust van Afrika, staat bekend om zijn endemische soorten en uniek ecosysteem. De hoge niveaus van endemisme worden toegeschreven aan het feit dat het eiland ongeveer 160 miljoen jaar geleden is gescheiden van het vasteland van Afrika, waardoor de evolutie van soorten in een geografisch isolement mogelijk is. 95% van de reptielen van het land, 89% van de planten en 92% van de zoogdieren die in Madagaskar leven, zijn uniek voor het eiland.
De groeiende menselijke bevolking van Madagaskar heeft het verlies van inheemse vegetatie in de regio bevorderd. Bossen worden voornamelijk gekapt voor de productie van houtskool en brandhout. Voor de endemische soorten van het eiland kan deze ontbossing rampzalig zijn. Het uitsterven van deze soorten zou onvermijdelijk worden als hun beperkte leefgebied wordt vernietigd.
3. Borneo en Sumatra
Borneo en Sumatra, eilanden in Zuidoost-Azië, zijn de thuisbasis van enkele van de dichtste en soortenrijke regenwouden in de wereld. De bossen hier herbergen zeldzame en bedreigde fauna zoals de Sumatraanse tijger, Sumatraanse neushoorns, pygmeeolifanten, Borneose orang-oetans en meer. Enorme rivieren doorkruisen deze dichte regenwouden die leven aan de flora en fauna leveren.
Net als de rest van de ecoregio's van de wereld, zijn de wouden van Borneo en Sumatra niet vrij van menselijke tussenkomst en verstoring. Uitgebreide palmolieplantages en koffieplantages bezetten nu wat eens in het wild levende regenwouden waren. De grote vraag naar boshoutproducten voor de papier- en pulpindustrie stimuleert zowel legale als illegale houtkap op grote schaal.
2. Congobekken
Het Congo-bekken in Afrika wemelt van het leven en presenteert wilde en afgelegen landschappen met rivieren, moerassen, overstroomde bossen, savannes en meer. Zes landen hebben territoria in het Congobekken en de regio is de thuisbasis van iconische soorten zoals de chimpansees, bonobo's, gorilla's en bosolifanten.
Helaas is het Congobekken een van de meest bedreigde habitats in de wereld waar interne twisten en lange jaren van burgeroorlog een groot deel van het beboste land van het land hebben weggeknaagd. Vanwege de overvloed aan natuurlijke hulpbronnen zoals diamanten, aardolie en hout in de regio, heeft menselijke hebzucht zijn weg gevonden langs het wettelijke systeem om het wilde land van het Congobekken te exploiteren. De niet-duurzame jacht op dieren voor bushmeat neutraliseert ook de prestaties van het conserveringsteam dat in de regio werkt om de verloren bossen te herstellen.
1. Amazon
De dichte en ondoordringbare bossen van de Amazone zijn niet langer buiten het bereik van de mens en zijn momenteel zwaar onderhevig aan menselijke verstoringen. De Amazone-regenwouden van Zuid-Amerika zijn de thuisbasis van een unieke verzameling zeldzame en bedreigde flora en fauna en zijn van vitaal belang voor het voortbestaan van deze soorten en het welzijn van de hele mensheid. Het landschap van de Amazone herbergt een op de tien soorten die op aarde leven en vertegenwoordigt bijna 50% van de tropische bossen in de wereld. 4.100 mijlen van rivieren en 1.4 miljard acres van dichte bossen karakteriseren het oerwoud van de Amazone.
Terwijl de wereldwijde vraag naar producten zoals soja en rundvlees toeneemt, worden uitgestrekte delen van de Amazone opgeruimd om plaats te maken voor veeboerderijen en plantages. 80% van de ontboste gebieden in de Amazone zijn gewijd aan het grazen van vee. De afspoeling van dergelijke weiden vervuilt ook lokale waterlichamen die uiteindelijk het water vervuilen dat de kern van de jungle bereikt. Ziekteverwekkers van runderen infecteren wilde soorten die geen immuniteit tegen dergelijke ziekten hebben. Vuur dat in de velden wordt gebruikt, bedekt vaak grote stukken bos. De ontbossing van het Amazonegebied draagt ook aanzienlijk bij tot de klimaatverandering.
