Slechtste landen om risico op rampen te verminderen

Het terugdringen van rampenrisico's is tegenwoordig een wereldwijd probleem, vooral voor ontwikkelingslanden. Hoewel ontwikkelingslanden een actieplan kunnen hebben, zouden civielrechtelijke en organisatorische modellen die zijn opgezet om rampen tegen te gaan, slecht te volgen en te bewaren, deze maatregelen ondoeltreffend maken. In feite zou de veiligheid van mensen als gevolg van ontoereikende naleving hen in gevaar kunnen brengen. Autoriteiten en de mensen hebben een manier om zelfvoldaan te zijn na het opnieuw opbouwen van gebieden die vatbaar zijn voor rampen. Rampen na rampen moeten ontwikkelingsplanning en rampenbeheer omvatten.

Waarom zelfs de beste plannen vaak niet werken voor door rampen getroffen landen

Het Hyogo Framework for Action (HFA) werd in 2005 ontwikkeld door landen over de hele wereld met als doel tegenmaatregelen te ontwikkelen om rampen in kwetsbare landen te verminderen. Er waren echter landen die ver achterbleven bij de wereldwijde normen om hun kwetsbaarheid voor natuurrampen te verminderen. Guinee-Bissau ontving een score van 1, 0 in zijn inspanningen om rampen te beperken. Guinee-Bissau behoort tot de 10 armste landen ter wereld omdat het misschien meer belangrijke problemen heeft dan het voorbereiden op toekomstige rampen, hoewel het onlangs een delegatie naar het West African Disaster Preparedness Initiative (WADPI) stuurde om te trainen voor rampenparaatheid . Comoren scoorden 1, 8 op het Hyogo-raamwerk, maar hebben onlangs haar ontwikkelingsbeleid aangepast om rampenrisico's in hun land te verminderen. De overheid heeft geweten dat hun burgers in kwetsbare gebieden leven maakt het niet gemakkelijker. De grootte van een cycloon bepaalt het lot van een land zo klein als de Comoren. Malawi, een arm land, scoort mogelijk laag op 1, 8 op het Hyogo-raamwerk, maar na de aardbeving in Karonga in 2009 heeft het aangepaste maatregelen uit het Malawi Disaster Risk Management-project doorgevoerd. De burgers en de regering hebben hun handen vol met het reageren op voortdurende overstromingen en droogte die van invloed zijn op gewassen. Marshalleilanden scoorden een lage 1, 8 op het Hyogo-beoordelingssysteem, mogelijk als gevolg van het feit dat het een kwetsbaar eiland is in het midden van de Stille Oceaan. Recente droogtes hebben het in een noodtoestand gebracht. Een kleine ramp treft de bevolking enorm en dat stopt de meeste paraatheid bij rampen. Salomonseilanden score van 2, 0 scoort het als lager dan mediaan in rampenparaatheid. Salomonseilanden bevinden zich in het midden van de Stille Oceaan en orkanen en droogtes worden intens gevoeld door de bevolking. Vanuatu scoorde een lage 2.0 op rampenparaatheid vanwege zijn slecht geïnformeerde bevolking en geopolitieke setting. De cycloon van 2015 heeft veel schade aangericht, maar vandaag heeft Vanuatu vooruitgang geboekt op het gebied van paraatheid bij rampen, maar het ontbreekt nog steeds aan coping-mogelijkheden. De lage score van Laos van 2, 3 in rampenparaatheid heeft zijn mensen in gevaar gebracht. Armoede en laag risicobeheer zijn factoren die het in gevaar brengen. Oxfam is echter toegetreden om Laos te helpen de rampenparaatheid beter te beheersen. De gemiddelde score van Bolivia voor rampenparaatheid op 2, 3 is te wijten aan gebrek aan fondsen en management, maar recente hulp van de Wereldbank heeft haar capaciteiten versterkt. Droogtes en overstromingen hebben levende zandeigenschappen opgeëist. Jemen oogstte ook een lage mediane score van 2, 3 in rampenparaatheid, als gevolg van armoede en onvoorbereidheid in tijden van rampen. Het ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties is ingrijpend en heeft Jemen geholpen bij zijn inspanningen om het risico op rampen te verminderen. Turks- en Caicosebevolking heeft een score van 2, 3 op het gebied van rampenrisicovermindering vanwege onvoorbereidheid van de overheid en gebrek aan fondsen. Werkloosheid en gebrek aan vaardigheden zijn ook pest voor het land. Hoewel het land stappen heeft ondernomen om hun burgers bewust te maken van het bewustzijn van rampenbeheer, bestaan er problemen met de vraag of betrokken instanties kunnen coördineren.

Ontwikkeling van een cultuur van veiligheid voor rampenpreventie in kwetsbare landen

Informatie en motivatie voor de implementatie van wat te doen wanneer een ramp toeslaat terwijl we naar kwetsbare plekken en situaties kijken, zou enorm helpen bij het redden van levens. Gereedheid en de mogelijkheid om correct te reageren, zouden ook de risicofactoren enorm moeten verlagen. Kennis is cruciaal in tijden van rampen, vooral bij geologische en klimatologische gebeurtenissen. De vorming van brigades van burgers kan bijdragen aan het voorkomen van een verslechtering van elke situatie, zowel vóór als na de ramp.