Wat is biomassa? Welke landen verbranden de meeste biomassa?

Sinds de mensheid de kracht van het vuur heeft aangewend, is het ervan afhankelijk geweest om te koken, warm te blijven en energie te leveren voor andere doeleinden. Door veel delen van de derde wereld blijft de traditionele praktijk van het verbranden van biomassa en afval om warmte en andere vormen van energie te produceren, helpen te voldoen aan de behoefte van dergelijke die voortvloeien uit een gebrek aan betrouwbare moderne energiediensten. Hoewel lagere-inkomensregio's meer moderne vormen van energie beginnen te gebruiken, blijven biomassa en afvalstoffen nog steeds een veelvoorkomende energiebron en goed voor 14% van de wereldwijde energie-output.

Gebieden waar biomassa en afval worden gebruikt als primaire energiebron

Hout, bosresten, dierlijke mest, menselijke uitwerpselen en landbouwresten in de vorm van gewasafval zoals stelen en kokosnootschillen worden gebruikt. Hoewel dit hernieuwbare energiebronnen zijn, zijn de kachels die worden gebruikt voor het verbranden van deze brandstoffen de inefficiënte 'drie stenen kachels'. Deze kachels hebben een energie-efficiëntie van slechts 10%, dus 90% van de verbrande biomassa is verspild. Het grootste deel van de biomassa wordt door mensen gebruikt als primaire energiebron voor verwarming en koken, variërend van 65% in Haïti, 72% in Kenia, 78% in Democratische Republiek Congo, 81, 5% in Nigeria, 85% in Tanzania, tot 89 % in Kenia en Niger. In alle landen zijn huishoudens op het platteland meer afhankelijk van biomassa dan peri-urbane en stedelijke gebieden om te koken. Het gebruik ervan in huishoudens op het platteland varieert in verschillende landen, van 99% van de bevolking in Ethiopië, tot 95% in Mozambique. Terwijl in stedelijk Ethiopië biomassa wordt gebruikt door 84% van de bevolking. Daarnaast wordt 12% en 6% van de biomassa gebruikt voor transport in respectievelijk Haïti en Nepal. Industrieel gebruik van biomassa voor verwarming is overwegend in Haïti (4%), Nepal (6%), Myanmar (20%) en Sudan (20%). Dit zijn meestal kleinschalige industrieën zoals suikerfabrieken, zagerijen, baksteenproductie en tabaksuitharding. Andere gebruikers van biomassa zijn commerciële diensten zoals restaurants, en bakken, evenals kunsten en ambachten. Nepal gebruikt ook 1% van zijn hout in de landbouw.

De gevolgen van wijdverbreid gebruik van biomassa-energie

De effecten van het gebruik van biomassa beïnvloeden het welzijn van mens en milieu.

1. Gezondheidsproblemen

Het verbranden van hout en afval binnen voor het koken op de traditionele kachels produceert meer rook dan warmte. Op lange termijn is inhalatie van de rook gevaarlijk voor de gezondheid, en veroorzaakt longaandoeningen.

2. Milieukwesties

Mensen hakselen bomen op een ongeregelde manier, zonder vergezeld te zijn van herbebossing om de verloren bossen te vervangen, wat leidt tot wijdverspreide ontbossing.

a) Ontbossing resulteert in bodemdegradatie, omdat de kale bodem onderhevig is aan water- en winderosie. Bovendien liggen alle 20 landen die zware gebruikers van biomassa zijn in de tropen. In tropisch klimaatafval wordt biomassa snel afgebroken tot organisch materiaal, vanwege de ideale temperaturen en vocht. Deze ideale klimatologische omstandigheden helpen planten ook om bomen te laten groeien met behulp van de voedingsstoffen, dus de meeste voedingsstoffen in een tropisch systeem zijn opgesloten in de bomen en niet aanwezig in de grond. Wanneer bomen worden gesneden en verwijderd, circuleren deze voedingsstoffen niet langer in dat ecosysteem, wat leidt tot een verarming van de bodem.

b) Alle bossen zijn belangrijke koolstofputten en voorkomen klimaatverandering. De snelgroeiende tropische wouden zijn echter bijzonder geschikt om de koolstofdioxide in de atmosfeer te absorberen. Het verlies van tropische bossen draagt ​​dus bij aan een toename van het broeikaseffect.

c) Verbranding van hout en afval veroorzaakt vervuiling en verhoogt de uitstoot van broeikasgassen.

d) Ontbossing resulteert in het verlies van de kostbare biodiversiteit van de flora en de van de bossen afhankelijke fauna.

e) Dierlijke mest en gewasresten kunnen op alternatieve wijze worden gebruikt als mest voor de landbouw. Dus een sterke afhankelijkheid van landbouwafval voor energie, vermindert uiteindelijk de productiviteit van de boerderij, wat bijdraagt ​​aan de armoede.

Andere regio's afhankelijk van traditionele biomassa voor brandstof

Traditioneel biomassagebruik als brandstof is het sterkst in Afrika, waar de winning van hout uit bossen en savannes meer wordt gezien als brandstof dan als hout. 15 van de 20 landen die als zware gebruikers van biomassa worden vermeld, zijn in Afrika. Twee Midden-Amerikaanse landen, Haïti (81%) en Guatemala (62, 8%), en drie Aziatische landen, Nepal (80, 6%), Cambodja (66, 9%) en Myanmar (65, 3%), zijn ook sterk afhankelijk van biomassa.

20 landen die afval en biomassa omzetten in energie

Rang	land	Biomassa en brandbaar afval als percentage van de energievoorziening
1	Ethiopië	92, 9%
2	DR Congo	92, 2%
3	Tanzania	85, 0%
4	Nigeria	81, 5%
5	Haïti	81, 0%
6	Nepal	80, 6%
7	Gaan	79, 9%
8	Mozambique	79, 8%
9	Eritrea	78, 2%
10	Zambia	76, 9%
11	Ivoorkust	73, 6%
12	Niger	73, 2%
13	Kenia	72, 2%
14	Cambodja	66, 9%
15	Myanmar	65, 3%
16	Kameroen	65, 0%
17	Soedan	62, 9%
18	Guatemala	62, 8%
19	Zimbabwe	61, 8%
20	Republiek Congo	59, 2%