Wat zijn chloorfluorkoolstoffen?

Chloorfluorkoolwaterstoffen, gewoonlijk afgekort tot CFK's, zijn paraffinekoolwaterstoffen die volledig gehalogeneerd zijn. CFK's bevatten fluor, koolstof en chloor. Deze drie elementen worden geproduceerd uit propaan, ethaan en methaan als vluchtig derivaat. Freon is de merknaam van DuPont voor CFK's. Dichloordifluoromethaan is de meest voorkomende representatieve verbinding van CFK's. CFK's worden meestal gebruikt als drijfgassen, oplosmiddelen en als koelmiddelen. De productie van deze verbindingen is geleidelijk afgebouwd, omdat CFK's een belangrijke bijdrage leveren aan de aantasting van de ozonlaag in de atmosfeer. Het Montreal-protocol wordt gebruikt om deze verbindingen geleidelijk te elimineren. Producten zoals fluorkoolwaterstoffen zijn degenen die worden gebruikt om de ozonafbrekende stoffen te vervangen. CFK's zijn niet-toxische en niet-ontvlambare verbindingen.

Geschiedenis

CFK's zijn verbindingen die al in de jaren dertig werden ontwikkeld. CFK's werden ontwikkeld als een niet-toxisch en niet-ontvlambaar alternatief voor toxische stoffen zoals ammoniak. Naarmate de jaren verstreken, nam het gebruik van CFK's toe. Omdat er in de atmosfeer heel weinig chloor aanwezig is, kunnen CFK's worden gebruikt om meer chloor in de ozonlaag te brengen. De ultraviolette straling van de zon breekt CFC's af, waardoor de moleculen chloor vrij komen. Deze verhoogde hoeveelheden chloor hebben een grote invloed op de samenstelling van de ozonlaag, wat resulteert in verhoogde ultraviolette straling waarvan wetenschappers hebben bewezen dat ze schadelijk zijn voor zowel planten als dieren. Het grote voordeel van CFK's is dat ze gemakkelijk kunnen worden omgezet in vloeistof en omgekeerd.

Er was een reeks dodelijke ongevallen die het gevolg waren van methylchloride dat uit koelkasten lekte. De ongevallen werden geregistreerd in de jaren 1920 en ze zetten professionals in de taak van het vinden van een alternatieve verbinding die minder giftig was in vergelijking met zwaveldioxide, methylchloride en ammoniak, die koelmiddelen waren. Thomas Midgley van General Motors heeft de eerste CFK's in 1928 gesynthetiseerd. Hij bewees hoe CFK's veiligere koudemiddelen waren dan de eerder gebruikte CFK's en hoe ze in grote commerciële toepassingen konden worden gebruikt. Op 31 december 1928 kreeg hij het patent op de formule CFC's. Kinetic Chemical Company was het eerste bedrijf dat CFK's produceerde met de handelsnaam Freon. Du Pont en General Motors waren eigenaar van dit bedrijf sinds ze de oprichters waren. Freon was het koelmiddel met de meeste voorkeur in het airconditioningsysteem omdat het niet-toxisch was. De niet-toxiciteit van deze verbinding zorgde ervoor dat de codes voor de volksgezondheid in de Amerikaanse steden werden herzien.

Samenstelling en productie

Wetenschappers hebben CFK's als halokoolstoffen geclassificeerd. Halocarbonzuren zijn verbindingen die halogeenatomen en koolstofatomen bevatten. Elke molecule CFK's gebruikt een uniek nummeringssysteem voor het labelen. Bijvoorbeeld, nummer 11 geeft het aantal chloor-, waterstof-, fluor- en koolstofatomen in een CFC-verbinding aan. De regel van 90 is het meest gebruikte nummeringsysteem. In dit type nummeringssysteem wordt 90 toegevoegd aan het CFC-nummer. Het eerste cijfer in het resultaat is het aantal koolstofatomen, het aantal waterstofatomen is het tweede cijfer, terwijl het laatste cijfer het aantal fluoratomen is. De uitdrukking Cl = 2 (C + 1) - H - F wordt gebruikt om het totale aantal chlooratomen (CI) te berekenen.