Kortste oorlogen in de menselijke geschiedenis
Wanneer spanningen escaleren tot een volwaardige oorlog, volgen vaak series van gruwelijke veldslagen die soms jaren achter elkaar kunnen duren. Sommige oorlogen zijn echter veel sneller geregulariseerd, hetzij vanwege een absolute dominantie over hun oppositie, of een gebrek aan enthousiasme en inzet van militair leiderschap aan beide zijden om mee te beginnen. Elk van de onderstaande oorlogen duurde niet langer dan een kwestie van weken, waarbij de kortste op de lijst werd besproken in termen van minuten .
10. Falklands War, 1982 (10 weken)
De Falkland-oorlogen vonden plaats vanaf 2 april 1982, toen de Argentijnse strijdkrachten op de Falkland-eilanden voor de kust van Argentinië landden onder de toestemming van president Leopoldo Galtieri. In die tijd waren de eilanden Brits grondgebied en nadat de Argentijnen twee van de eilanden hadden veroverd, reageerden de Britten door troepen het gebied in te sturen. Ze stuurden een deel van hun marine voor ondersteuning, evenals een amfibische taskforce. Na tien weken, op 14 juni, liet de Britse strijdkrachten de Argentijnen omsingelen op het land en versperd op zee. Tijdens deze 10 weken leden de Britten 258 gewonden en 777 gewonden, terwijl de Argentijnen 649 slachtoffers leden, 1068 gewonden en 11.313 gevangenen.
9. Pools-Litouws, 1920 (37 dagen)
Afhankelijk van welke kant het verhaal vertelt, varieert de Pools-Litouwse oorlog in 1920 in lengte. Volgens de Pool bestond de oorlog alleen uit de strijd om de Suwałki-regio, die plaatsvond van september tot oktober 1920 als onderdeel van de Pools-Sovjetoorlog. De Litouwers beweren echter dat de oorlog werd gestreden van het voorjaar van 1919 tot november 1920 als onderdeel van hun onafhankelijkheidsoorlog. De nasleep van deze oorlog zag een ongemakkelijke wapenstilstand tussen de twee landen in oktober, gevolgd door een breuk in de diplomatieke betrekkingen na de gebeurtenissen en het staakt-het-vuren in november.
8. Tweede Balkan, 1913 (43 dagen)
De tweede Balkanoorlog, die zich afspeelde van 29 juni tot 10 augustus 1913, vond plaats als gevolg van onrustige geschillen die voortkwamen uit de Eerste Balkanoorlog. Daarin had Bulgarije zijn zinnen gezet op het land van Macedonië, maar liep weg met veel minder dan het had verwacht. Als vergelding viel Bulgarije zijn voormalige bondgenoten van Servië en Griekenland aan. De oorlog duurde niet lang, met Roemenië, Montenegro en het Ottomaanse rijk om toe te voegen om degenen die werden aangevallen toe te voegen, bijna Bulgarije verdubbelde in mankracht. De korte maar gewelddadige oorlog liet een aantal plaatsen met de grond gelijk. In het aangezicht van alle vijanden gaf Bulgarije zich al snel over en riep op tot een wapenstilstand. Dit werd al snel gevolgd door de ondertekening van het Verdrag van Boekarest.
7. Grieks-Turks, 1897 (34 dagen)
Bekend onder een aantal andere namen, waaronder de Dertig Dagen Oorlog, de Zwarte '97 en de Onfortuinlijke Oorlog, werd de Grieks-Turkse Oorlog gevochten tussen het Koninkrijk Griekenland en het Ottomaanse rijk. De directe bezorgdheid van de strijders betrof het bezit van Kreta, dat toen onder Turks Ottomaanse heerschappij werd maar zelf als Grieks werd beschouwd (zoals blijkt uit de Kretenzer Opstand die plaatsvond van 1866 tot 1869). De Grieks-Turkse oorlog duurde niet lang en vond plaats vanaf 5 april 1897. Uiteindelijk kwam het Ottomaanse rijk door met een beslissende militaire overwinning en nam ook delen van Thessalië uit Griekenland. Door diplomatie en de tussenkomst van andere Europese landen kreeg Kreta later echter autonomie.
6. Chinees-Vietnamees, 1979 (27 dagen)
Van 17 februari tot 16 maart 1979 tussen de Volksrepubliek China en de Socialistische Republiek Vietnam, was de Chinees-Vietnamese oorlog een vergelding voor de Cambodjaans-Vietnamese oorlog van 1978. In dat eerdere conflict had de Rode Khmer geëist land en slachtte etnische Vietnamezen in Cambodja af en Vietnam had gereageerd door Cambodja binnen te vallen en te bezetten en etnisch Chinees daarin te vervolgen. De meerderheid van de gevechten vond plaats langs de Chinees-Vietnamese grens, en beide partijen beweerden de oorlog te hebben gewonnen. Er is geen exact aantal causaliteiten, aangezien beide partijen hun eigen verliezen bagatelliseerden terwijl ze die van hun rivalen overdreven. Hoewel China zich uiteindelijk terugtrok, bleven er tot de jaren negentig nog schermutselingen aan de grens.
5. Georgisch-Armeens, 1918 (25 dagen)
De Georgisch-Armeense oorlog van 1918 vond plaats tussen de Democratische Republiek Georgië en de Eerste Republiek Armenië over de grensgebieden van Lori, Javakheti en Borchalo. De Georgisch-Armeense betrekkingen waren al gespannen sinds de tijd van de Russische overheersing in de regio voordat het Russische rijk omvergeworpen was tijdens de Russische revolutie. Op 5 december trokken de Armeense troepen Borchalo binnen en twee dagen later werd de oorlog verklaard. Zowel de Armeniërs als de Georgiërs die in het grensgebied woonden leden onder beide binnenvallende legers en de oorlog duurde tot 31 december, toen beide partijen uiteindelijk instemden met een Brits-gemedieerd staakt-het-vuren. Uiteindelijk werd het betwiste land van Lori een neutrale zone, die later werd verdeeld tussen de landen toen ze werden ges Sovjetd.
4. Servo-Bulgaars, 1885 (15 dagen)
Op 14 november 1885 verklaarde het Koninkrijk van Servië de oorlog tegen het Prinsdom Bulgarije. Hoewel de Bulgaren een jonger, minder ervaren leger hadden, leden ze niet zoveel verdeeldheid onder elkaar. Oorlog was geen populaire optie in Servië, maar de Servische koning Milaan mobiliseerde sowieso zijn leger, omdat hij een snelle overwinning verwachtte. De Serviërs verwachtten Sofia, de hoofdstad van Bulgarije, te bezetten, maar na een beslissende nederlaag bij Slivnitsa begonnen ze terug te trekken. Ze trokken zich terug tot 28 november, toen Oostenrijk-Hongarije binnenstapte en Bulgarije bedreigde met militaire actie als het zijn eigen vooruitgang niet stopzette. Het winnen van de oorlog heeft het patriottisme van de Bulgaren verder versterkt, waardoor de nationalistische banden van hun recente eenwording verder zijn gestold.
3. Indo-Pakistaanse oorlog van 1971 (14 dagen)
Een van de vele conflicten tussen de twee naties sinds de verdeling van Brits India na de Tweede Wereldoorlog, de Indo-Pakistaanse oorlog van 1971 vond plaats in dezelfde tijd als de Bengalese bevrijdingsoorlog in 1971. Dit gebeurde toen India separatisten steunde in Oost-Pakistan ( nu Bangladesh die verwikkeld waren in een burgeroorlog en vechten voor hun autonomie. Op 3 december, als een preventieve aanval, lanceerde Pakistan luchtaanvallen op meerdere Indiase luchtmachtbases, wat ertoe leidde dat India lid werd van de burgeroorlog. een einde op 16 december, toen Pakistan het Instrument of Surrender ondertekende, wat de scheiding van Oost-Pakistan en de geboorte van Bangladesh als nieuwe natie markeerde, maar als gevolg van de gevechten en het geweld werden miljoenen burgers gedood, gewond, of zelfs ontheemden.Tegenwoordig blijven de spanningen hoog langs de Indo-Pakistaanse grens. In feite, zelfs ruim voor de partitie en onafhankelijkheid van Brits India, rivaliseerde religie en etniciteit was goed verankerd geraakt tussen de overwegend Hindoestaanse bevolking van wat nu India is, de overwegend islamitische bevolking van wat nu Pakistan is, en de etnisch Bengaalse, religieus islamitische bevolking van wat nu Bangladesh is.
2. Zesdaagse oorlog, 1967 (6 dagen)
De Six Day Way vond plaats tussen 5 juni en 10 juni in 1967, toen spanningen overkoken en Israël de Egyptische luchtmacht bijna tenietdeed door middel van preventieve aanvallen. De oorlog vond plaats op drie fronten. Namelijk, dit waren het Egyptische front, het Syrische front en het Jordaanse front. Hoewel de oorlog in juni begon, kan het conflict tussen Israël en de andere Arabische landen enkele decennia teruggaan tot zelfs nog vóór de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948. De Verenigde Naties begonnen onmiddellijk met resoluties van het staakt-het-vuren aan de oorlog zodra de Israëlische het leger was begonnen te groeien en tegen de tijd dat alle betrokken partijen het staakt-het-vuren hadden ondertekend, had Israël het Sinaï-schiereiland, de Gazastrook, de Golanhoogte en de Westelijke Jordaanoever veroverd.
1. Brits-Zanzibar, 1896 (38 minuten)
Ook bekend als de Anglo-Zanzibar oorlog, wordt de oorlog naar schatting 40 minuten (+/- 5 minuten) geduurd, die voorkomt in de archipel van Zanzibar, voor de kust van wat nu Tanzania is. Op 25 augustus 1896, twee dagen voor de oorlog begon, was de sultan van Zanzibar overleden en nam zijn neef, Khalid bin Bargash, de troon over. Dit was ondanks een verdrag dat had gezegd dat alle opvolgers door de Britten moesten worden goedgekeurd vóór hun opgang naar de troon. De Britten beschouwden deze overtreding als een aankondiging van oorlog en gaven Khalid tot 9.00 uur de tijd om de troon over te geven. Khalid barricadeerde zich in zijn paleis en geloofde niet dat de Britten het vuur zouden openen. De Britten noemden zijn geblaf en het paleis was gedecimeerd. Tegen de tijd dat de beschietingen rond 09:45 stopten, werden meer dan 500 Zanzibari's gedood of gewond en was Khalid gevlucht uit het paleis naar het Duitse consulaat. Zanzibar zou een Brits protectoraat blijven totdat het in 1964 de volksrepubliek van Zanzibar werd, en later dat jaar fuseerde het met de ook onlangs onafhankelijke Verenigde Republiek Tanzania.
